a* Rozwój litycwny
kiwi życia i nieco mniejsze między 6 a 7. Wobec nieco mniejszych przyrostów wysokości i dość znacznych przyrostów ciężaru ciało, między 5 a 6 rokiem żyda dziewczynki są najbardziej „okrągłe**.
Od omówionego schematu, opracowanego w wyniku !f;:' badań masowych, nie zróżnicowanych indywidualni^-mogą być odchylenia, związane ze specyfiką rozwoju każ-dziecka. Są dzieci, które rodzą się Jako duże, w toku ,ju znajdują się na górnej granicy omawianego rozstępu I w związku z tym ich przyrastanie odbywać się będzie inaczej, aniżeli dzieci, które rodzą się Jako drobne, a *W toku rozwoju znajdować się będą na dolnej granicy r rozstępu.
Wiemy już, że każdy z nas rodzi się już z pewnymi zadatkami na taką lub inną budowę dała i takie lub inne tempo rozwoju. Zanim więc przystąpimy do oceny rozwoju fizycznego własnego dziecka — zastanówmy się nad uwarunkowaniami genetycznymi, które „narzuciliśmy9* niejako dziecku my, jako rodzice. Nie można oczekiwać, aby dziecko było bardzo wysokie, jeśli rodzice są średnio- czy niskorośli. Możemy się natomiast tego spodzie^: wać, gdy rodzice są wysokorośli. Wielu badaczy tych zjawisk twierdzi, że większe zależności spotyka się między wysokością dziecka a średnią wysokości ciała ojca i matki. Badanie tych zależności genetycznych jest jednak niesłychanie trudne i skomplikowane. Niezmiernie ważnym czynnikiem w realizowaniu przez dziecko swych genetycznych przesłanek są warunki środowiskowo, głównie socjalno-bytowe. Dziecko z rodziców wysokorosłych, ale przebywające w złych warunkach może nie osiągnąć odpowiedniego do swych genetycznych możliwości wzrostu. Może też być i inaczej, a mianowicie rodzice mający ciężkie I trudne swoje dzieciństwo i niskorośli z tego powodu — mogą posiadać dzieci przewyższające wzrostem ich średnią, ponieważ potrafili swoim dzieciom stworzyć optymalne warunki środowiskowe. Jak więc