MO Polityka gospodarna
5 turę oznaczającego strukturę. Restrukturyzację należy zatem rozu-jako przebudowę struktury, a nie proces odbudowy, czy budowy nowej z istniejących, a nic powiązanych relacjami elementów14.
Celem restrukturyzacji jest zapewnienie warunków przetrwania (poprzez dostosowanie), a długookresowo zapewnienie rozwoju przedsiębiorstwu działającemu w zmiennym otoczeniu1’.
Rozkładając podstawowe cele na szczegółowe zamierzenia, można wyróżnić następujące14:
- zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorstwa i oferowanych przez nie wyrobów lub usług, zbudowanie przewagi konkurencyjnej, niwelacja słabości przedsiębiorstwa w odniesieniu do konkurencji;
- poprawa wyników ekonomicznych, redukcja kosztów, osiągnięcie rentowności, odzyskanie płynności;
- zwiększenie wartości przedsiębiorstwa, rozszerzenie możliwości pozyskania kapitału wśród potencjalnych inwestorów.
W przypadku niedostosowania do potrzeb rynku i warunków konkurencji całego sektora gospodarki konieczny może okazać się udział państwa w ograniczaniu ryzyka podejmowanych działań i zapobieganiu negatywnym skutkom dla całej gospodarki. Najczęściej udział władz państwowych dotyczy restrukturyzacji sektorów, w których:
V
- państwo jest właścicielem lub współwłaścicielem większości majątku produkcyjnego;
rentowność przez wiele lat była bardzo niska, a perspektywy również nie zapewniają dopływu środków pozwalających przedsiębiorstwom ponieść ciężar restrukturyzacji; produkcja jest bardzo skoncentrowana, a nawet zmonopolizowana; istnieje konieczność udziału regulatora zastępującego w całości lub w części mechanizm rynkowy, który ochroni pojawiającą się konkurencję i klientów;
zmiany będą na tyle duże, że mogą wywołać znaczne zawirowania gospodarcze i społeczne, ze względu na znaczenie produkcji
14 W. Rakoczy: Instrumenty reslnikturyzacji prywatyzacyjnej. Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego 1993, nr l,s. 15.
14 C. Suszyński: ap.cil.,s. 129.
14 Ibidem.
w.
mgmorn.
Rozdział 4 Polityka wzmacniania efeklywnofcl gospodarki1
danego sektora dla gospodarki i społeczeństwa lub ze względu na powstanie problemów społecznych związanych zc znacznym ograniczeniem zatrudnienia.
Udział państwa ma zazwyczaj na celu:
- przyspieszenie przekształceń,
- ograniczenie wpływu konkurencji krajowej i zagranicznej na sytuację przekształcanych podmiotów,
- mediacje i zachowanie spokoju społecznego,
- złagodzenie skutków społecznych wywołanych grupowymi zwolnieniami,
- ograniczenie stosowania metod produkcji szkodliwych dla społeczeństwa i środowiska.
Do typowych sektorów gospodarki poddawanych restrukturyzacji z udziałem państwa zalicza się: górnictwo, hutnictwo, rolnictwo, bankowość i ubezpieczenia” (zazwyczaj w warunkach kryzysów finansowych wewnętrznych i międzynarodowych), przemysł zbrojeniowy, chemię ciężką, transport (zwłaszcza kolejnictwo i lotnictwo), łączność.
Udział państwa polega zazwyczaj na:
- opracowaniu lub zaakceptowaniu programu restrukturyzacji;
- umożliwieniu dostępu do ocen eksperckich i nowych metod produkcji i zarządzania (ma to znaczenie zwłaszcza w branżach, w których usługi tc mają bardzo wysokie ceny lub są chronione tajemnicą);
- zaakceptowaniu udziału w inwestycjach będących przedmiotem offsetu;
- zapewnieniu okresów ochronnych dla przekształcanych przedsiębiorstw (przed konkurencją, wierzycielami itp.);
- zasileniu bezpośrednim (środki z budżetu na zakup nowych technologii, odprawy dla zwalnianych pracowników, uzyskanie międzynarodowych certyfikatów zezwalających na dostęp do tynków zbytu) lub pośrednim (umorzenie zadłużenia wobec instytucji podatkowych, opieki socjalnej i ubezpieczeń społecznych, zezwolenie na subsydiowanie wewnętrzne działalności, stworzenie
Polityka ekonomiczna, s. 474.