132 Polityka gospodarcza
ją: kształtowanie instytucji tynkowych, określanie warunków zawierania transakcji i prowadzenia handlu;
2. Wąskie - w którym pojęcie polityki konkurencji jest równoznaczne z polityką antymonopolową. Państwo koncentruje się na przeciwdziałaniu porozumieniom ograniczającym konkurencję (zmowom oligopoli, trustów itp.), nadużywaniu pozycji monopolistycznej lub dominującej; sprawuje nadzór nad przejęciami, fuzjami i innymi formami koncentracji kontroli podaży przez duże podmioty produkcyjne lub handlowe.
„Uporządkowanie jest wynikiem istnienia powszechnie obowiązujących reguł postępowania. Tworzą one system ograniczeń dla konkurencji i sprowadzają ją do zachowań społecznic akceptowanych. Zdaniem F.A. Hayeka reguły te powstają nie w wyniku urzeczywistnienia czyjegoś pomysłu, ale formułują się spontanicznie w procesie ewolucji kulturowej. Jest w nich zawarła specyficzna wiedza, nagromadzona przez wiele pokoleń, która umożliwia rozwiązywanie konfliktów międzyludzkich. Wiedza ta przekracza swoim zasięgiem możliwości percepcji poszczególnych jednostek"1.
Lad rynkowy łatwiej jest akceptowany przez społeczeństwa przekonane do jego działania - podmioty kierują się poglądem, żc jest to naj-Ndcuteczniejszy sposób osiągania sukcesu indywidualnego i dobrobytu spo-łebznego.
Dla kształtu i reguł konkurencji kluczowe znaczenie ma zapewnienie realizacji umów zawieranych przez podmioty wymiany. Dlatego wyjątkowo ważne jest wprowadzenie i bezwzględne przestrzeganie silnych norm prawnych i etycznych. Pierwsze są ostateczną formą przymusu wykonania umowy, drugie pomagają w obniżeniu ryzyka i kosztów działalności, co podnosi sprawność rynku.
Ceny informują przedsiębiorstwa o opłacalności ich oferty oraz nabywców o możliwościach i trafności podejmowania przez nich decyzji zakupowych. Jeżeli są kształtowane w wyniku interakcji popytu i podaży na konkurencyjnym rynku, to można przyjąć, żc są to ceny najbardziej racjonalne z punktu widzenia funkcjonowania gospodarki i konkurencji. Wpływanie na ceny przez podmioty zewnętrzne prowadzi z reguły do zafałszowania informacji płynących do uczestników rynku, w tym konkurencji, co
zniekształca decyzje o poziomie produkcji i zakupów. Wyjątkiem od tej reguły, uzasadniającym regulację cen, jest ochrona nabywców lub sprzedających przed wykorzystywaniem siły monopolistycznej jednej ze stron wymiany rynkowej (np. podmiotów produkcyjnych o pozycji monopolistycznej, jak energetyka, gaz itp., czy podmiotów nabywających, jak skup płodów rolnych). Innym uzasadnieniem regulacji cen są względy społeczne: ceny wybranych dóbr i usług powinny być na poziomic umożliwiającym nabycie produktów wszystkim zainteresowanym (tzw. zapobieganie wykluczeniu ze względów ekonomicznych). Regulacja cen często jednak prowadzi do zmiany struktury podmiotowej na rynku i jest traktowana jako ograniczenie konkurencji (z wyjątkiem niektórych cen minimalnych, które mają zapobiegać eliminacji słabszych konkurentów przez duże podmioty).
Niezależny i dynamicznie rozwijający się sektor prywatny w gospodarce narodowej stanowi czynnik osłabiający wpływy polityczne na tę gospodarkę, ponieważ utrudnia jednoczesną koncentrację siły ekonomicznej i politycznej w jednej grupie podmiotów polityczno-administracyjnych.
Podstawowe czynniki decydujące o pojawieniu się konkurencji na rynku to:
- istnienie samodzielnych przedsiębiorstw,
- prywatna własność środków produkcji,
- gospodarka towarowa.
M. Friedman twierdzi, że „skomplikowany system konkurencji rynkowej będący spontanicznym wytworem działalności ludzkiej, a nie zaprogramowanym efektem centralnego planowania, jest w stanic skutecznie koordynować ludzkie zachowania i stanowi jedno z największych osiągnięć nauki”7.
Przeciwnicy wolnej konkurencji podnosząjednak argument, żc błędne decyzje alokacyjne podejmowane przez część podmiotów na konkurencyjnym rynku prowadzą do marnotrawstwa czynników produkcji. Źle oceniona sytuacja rynkowa w okresie teraźniejszym i przyszłym powoduje, że zbyt wiele czynników jest angażowanych w jednych dziedzinach produkcji, podczas gdy brakuje ich w innych dziedzinach. Ponadto zjawi-
1 M. Friedman: The lnvisible Hond. W: The Business System: A Bicontinental Wen*. University Press of New England, Hanover, N.H., 1977, s. 2-13; za: T. Przybyciński: op.cit., s. 82.
Ibidem, s. 51.