M Feld TBM507

507

11.6. Możliwości kształtowania powierzchni występujących w częściach klasy korpus

małe średnie duże Wymiary przedmiotu

RYS. 11.40. Stosowanie różnych sposobów obróbki powierzchni płaskich w zależności od naddatku na obróbkę i wymiarów przedmiotu

Technolog projektujący proces technologiczny ma do wyboru wiele metod obróbki powierzchni płaskich. Powinien wybrać metodę najbardziej odpowiednią dla danych warunków produkcyjnych i możliwości zakładu. Pewną pomocą może być wykres (rys. 11.40), z którego wynika, kiedy powinno się powierzchnię płaską strugać, kiedy frezować, a kiedy szlifować (zgrubnie).

11.6.2. Obróbka otworów

Główne otwory w częściach klasy korpus obrabia się na wiertarko-frezarkach, na centrach obróbkowych oraz na specjalnie projektowanych liniach obróbkowych. Wyjątkowo w produkcji seryjnej otwory o kształtach prostych w korpusach o mniejszych wymiarach można obrabiać na wiertarkach, stosując odpowiednie oprzyrządowanie, co omówiono w p. 10.6.2.

11.6.2.1. Wytaczanie otworów na wiertarko-frezarkach

Wiertarko-frezarki są obrabiarkami dokładnymi, umożliwiającymi, przy zachowaniu odpowiednich warunków, osiągnięcie przy wytaczaniu 7, a nawet 6 klasy dokładności.

RYS. 11.41. Wytaczanie otworów nożami osadzonymi w wytaczadle

Wytaczanie otworów wykonuje się nożem osadzonym w wytaczadle (rys. 11.41), a wytaczanie otworów o dużych średnicach - nożami osadzonymi w głowicy wy tatarskiej (rys. 11.42). Powiększenie lub pomniejszenie średnicy otworu wytaczanego uzyskuje się przez wysuwanie lub cofanie noża. Dlatego bardzo ważna jest regulacja promieniowego przemieszczenia noża w wytaczadle, zwłaszcza przy prowadzeniu obróbki wykańczającej na dokładny wymiar.