M Feld TBM463

463

10.6. Możliwości kształtowania powierzchni występujących w częściach klasy dźwignia

Wytaczanie. Wytaczanie na wiertarkach stosuje się w produkcji seryjnej, dla otworów krótkich o dużych średnicach (powyżej 100 mm), dla których nie opłaca się wykonywać specjalnych rozwiertaków, a także dla otworów v\ materiałach ciągli-wych, które trudno obrobić gładko rozwiercaniem. Wytaczanie na wiertarce wymaga specjalnego oprzyrządowania. Polega ono na zastosowaniu podwójnego prowadzenia (dolnego i górnego) wytaczadła (rys. 10.19). Wytaczając otwór na wiertarce, stosuje się obróbkę zgrubną, kształtującą i wykańczającą. W przypadku dokładnego półfabrykatu można pominąć obróbkę zgrubną.

Pogłębianie. Pogłębianie jest stosowane do obróbki otworów wstępnie odlanych lub odkutych. Zarówno na tokarce, jak i na wiertarce zastosowanie wiertła krętego jest niecelowe i należy stosować narzędzia specjalne, jakimi są pogłębiacze. Technologię otworów dokładnych, wstępnie wykonanych w półfabrykacie, przedstawiono na rys. 10.20 i 10.21. Proces pokazany na rys. 10.22 może być stosowany do półfabrykatów dokładnych o małych naddatkach.

RYS. 10.20. Obróbka otworu dokładnego wykonanego wstępnie w półfabrykacie: a) pogłębianie zgrubne, b) pogłębianie kształtujące, c) rozwiercanie wykańczające