208 111 Rachunek całkowy runią i wiciu zmiimmxrh
TWIERDZENIf 8.2 (warunki wystarczające całkowalności).
(1) Jeżeli funkcja fjest ciągła na regularnym obszarze V, to jest całkowalna na tym obszarze.
(2) Jeżeli funkcja fjest ograniczona na rcgulumym obszarze V. a jej punkt) nieciągłości leżą na skończonej liczbie piatów powierzchniowych o równaniach z- z(x,y), y = y(x,z) lub x = x(>,/) zawartych w obszarze V. to funkcja ta jest całkowalna na obszarze V.
INTERPRETACJA FIZYCZNA CAŁKI POTRÓJNEJ. Niech p będzie ciągłą inicujcmną funkcją na regularnym
obszarze VcR ' Niech p(x,y,z) oznacza gęstość masy w punkcie (x,y,z) tego obszaru Podamy definicję masy obszaru przestrzennego V.
Podzielmy obszar V tak, jak w definicji całki potrójnej. Iloczyn p(x,ty,,Zi )AVj, i = 1*2,—.n
jest równy masie jednorodnego obszaru V, o objętości AV i stałej gęstości p(xi,yi,źi) i jest w przybliżeniu równy masie obszaru V o objętości AV(. Zatem sumę
możemy przyjąć za wartość przybliżoną masy obszaru V.
Naturalnym jest więc przyjąć następującą definicję masy obszaru Vc R3. którego gęstość w każdym punkcie (x,y.z)jcst równa p(x.y.z):
der n
m = lim Yp(x,.yi.żI)AV1 .
Ponieważ p jest funkcją ciągłą na obszarze V, więc granica ta istnieje i
jest równa całce potrójnej JJjp(xty,ż)dxdydz . Stąd wynika następująca
v
interpretacja fizyczna całki potrójnej:
Całka potrójna funkcji p c i ąg ł ej i nieujemnej na
regularnym obszarze V c R' jest równa masie tego obszaru V, którego gęstość w każdym punkcie (x,y.z) jest równa p(x,y,z):
JJJp(x.y.z)dxdydz = m
(8.1)
W szczególności, gdy p(x,y.z) = l dla (x.y,z)eV, m=HV|.
Zatem
JJJdxdydz ==|V|.
v
Dla przykładu: a) całka JJJdxdydz . jeśli V= {(x.y,z): x* + y: ♦ r ^9) jest v
równa objętości koli o środku (0,0,0) i promieniu 3; zatem
jj"jdxdyiłz--yn(3)3 -36n .
V
b) całka JJjdxdydz jeśli V=((x.y.z): 0Sz<6-2x-3y, x,yZ0) jest równa v
objętości ostrosłupa o wysokości równej 6 i polu podstawy ^32 = 3 (rys 1.7, ro/dz, III);
zatem
JJJtbtdydz=-6-3=6.
OBLICZANIE CALKi POTRÓJNEJ. Całki potrójne obliczamy korzystając z następującego twierdzenia:
TWIERDZENIE 8.3. Jeżeli f jest funkcją ciągłą na obszarze V normalnym względem płaszczyzny 0xy:
V = {(x,y,z)eR3: k(x.y)<z< l(x,y) a (x,y)eD}.
to
(82)
Kx,y»
JJJf( x. y. z )dxdydz = JJ[ Jf(x,y,z)dz]dxdy.
V i) M«.y)
Jeśli ponadto obszar D jest normalny względem osi 0x: D={(x,y): a^x<b. g(x)<y<h(x)}, to
b htx) l(*.y>
|{J^(x.y.z)dxdydz= J{ |f jY(x,y,z)dzJdy}dx.
v a g(x) M*.yl