5 lYzcklndnlc
R}1i 5.43 Lokalizacja styku zębów » przekładni o zębach kołowych: u] przy dokładnym wu/cmjt położeniu osi koi. h) przy nieznacznym zwichrowaniu osi kół (ślad przylegania przesunięty, kam dochodzący do krawędzi)
Wymienione rodzaje uzębień kół sldżkowych. a także inne mniej rozpowsart-nione opisano w [9].
Zarys odniesienia uzębień kół stożkowych stanowi obrys zębów zębatki UM rozwinięciem na płaszczyźnie zarysu płaskiego koła odniesienia, czyli tzw. zębatki pierecieniowej (ryŁ 5.44). W przypadku zębów prostych zarys odniesienia Okrtili tę
na stożku czołowym, a w przypadku zębów skośnych i krzywoliniowych — normal-py zarys odniesienia — w przekroju normalnym. Przy zarysie normalnym wysokości tębów są równe wysokościom zębów teoretycznego płaskiego koła odniesienia * przyjętym przekroju czołowym, a podziałkę i grubość zębów wyznacza itr za pomocą wartości obwodowych tych parametrów oraz kąta pochylenia linii zęba_
I tak na przykład, dla średniego normalnego zarysu odniesienia (tir połowic eerofco-id wieńca zębatego) związek między podziałką normalną a obwodową wyraża się nurem
Pm, * Pm «»/*** 15.125)
gdzie p,„ i p,„ są odpowiednio, średnią podziałką normalną i obwodową, a fłm jest średnim kątem pochylenia podziałowej linii zęba.
Teoretycznie dokładne ewolwentowe zarysy czołowe zębów wyznacza ich ślad na powierzchni kulistej. Ponieważ powierzchnia kulista nie może być rozwinięta na płaszczyźnie. ze względów praktycznych zastosowano uproszczenie polegające na zastąpieniu sfery rozwijalnymi powierzchniami dopełniającymi powierzchni podziałowych: walcem dopełniającym koła płaskiego i stożkiem dopełniającym koła liczkowego (rys. 5:44 i 5.45).
lł>M
dopłłruomcy
Ryt. 5/45. Wymiary zębów kota stożkowego aa rozwiniętej powierzchni UiUJu Jopełnu/łccyo
Walec dopełniający (rys. 5.44) jest styczny do sfery / na linii środkowej 3 zarysu 4 koła płaskiego. Linia 3 stanowi jednocześnie okrąg podziułowy koła płaskiego. Stożek dopełniający koła stożkowego jest styczny do sfery na okręgu podziałowym zewnętrznym koła stożkowego.
Podstawowymi parametrami koła płaskiego są: jego promień R,. równy promieniowi wspólnej tworzącej przekładni, oraz liczba zębów koła płaskiego
(5.126)
a dla przekładni ortogonalnej