pkm osinski
43

284 3. Przekładnie

gdzie r, i rj ^lo liczby zębów kot przekładni, S, i ó₂ — półkąty stożków dzijBłpwycłi kół przekładni, a m„ jest modułem czołowym zewnętrznym.

Wymiary uzębień kół stożkowych o zębach prostych określa się na zewnętrzny* stożku dopełniającym (rys. 5.45), a w kołach stożkowych o zębach skoinyct i krzywoliniowych — głównie dla ułatwienia pomiaru grubości zębów — na. atozkn dopełniającym średnim (rys. 5.46). Wobec tego wymiary zewnętrznego czolowtjo zarysu odniesienia uzębienia prostego określa się za pomocą modułu obwodostfs zewnętrznego m„. a wyminry normalnego średniego zarysu odniesienia uzębią kołowych — za pomocą modułu normalnego średniego /n_nm. Moduły tc w zasada są znormalizowane ftabl 5.3). Jednakże obwiedniowe metody obróbcze, w których oba boki zębów obrabia się oddzielnymi nożami, umożliwiają wykonywanie ty* samym narzędziem zębów o module w pewnym zakresie wartości. W takim przypadku moduł nominalny może mieć inną wartość niż według PN-78/M-88502, co lei często stosuje się w praktyce.

Rys. 5.46. Podstawowe parametry geomtliyaw kola stożkowego: k_m — stożek dopełniający» wnętrzny, k,_m — stożek dopełniający ijnjjij

Geometria kół stożkowych. Geometria kół stożkowych związana jest z mcio-darni obróbki. Firmy produkujące obrabiarki do nacinania uzębień kół stożkowych wydają informatory, zawierające wzory i współczynniki określające proporcje wymiarowe, a niekiedy nawet tabele gotowych wymiarów uzębień.

Parametrami wyjściowymi są; liczby zębów z,. z₂ dobrane z zakresu zaleonego przez producenta obrabiarek i narzędzi do obróbki uzębień, średnice i szerokość kół. wynikające z warunku naprężeń stykowych i uwzględniające ogrumczeoii podyktowane technologią, oraz moduł zębów, wynikający z ogólnej zależności m, = d/z i podlegający sprawdzeniu na zginanie zęba. Podstawowe parameti) wymiarowe zaznaczono na rys. 5.46. Między innymi należą do nich dlugośo tworzących stożka oznaczone przez R Rozróżnia się zewnętrzną długość tworzące) R„ średnią R_m i wewnętrzną R,. Między tymi wielkościami zachodzą następujące związki:

Długości tworzących można określić z zależności

MS

<St2t)

(5.129)

(5:1301

(SJJI)

15.132)

2sinS, *

/w^z

2 sin <5₁ /wi„z.

2sin^, cosfi_m    2sin.S₂ cos/ł,

«. dla przekładni ortogonalnych według wzorów

^ _m «**

Kąt pochylenia linii zęba określa się jako kąt między styczną do linii zęba na stożku podziałowym a tworzącą tego stożku irys. 5.47 1 5.48). Wobec zmienności

5.47. Kąty pochylenia linii zębów kotu stożkowego o zębach skośnych na długości tworzących /t,. /ł. i R.

|_)t 3 48. Kąty pochylenia linii zębów kołu Słoikowego o zębach kołowych na długolci tworzących /{,.    ^