pkm osinski
34

266 5; Przekładnie

■tal* stopOw* nawtglan* I wfgloazotowan* st

266 5; Przekładnie

wartości «r*dOI* oranicy zmec»oi»M stykowej

■tal stopowa ut*ps2ana

iś^iiwy v

stal* do ulcpManlo; hartowano płomieniowo tub Indukcyjni*

	M

stoi* da azotowania, bez Al. \

prz*walni* z zawartością C<0.«%. Cz< 13%. po azotowaniu

stal da utspsiank) nuJiilp-powa. w stanie ulepszonym

tub normalizowanym -

(staliwo) \

stal* konstrukcyjna

btaMv

żeliwo

sfsrotdain*

HRC_<

50

<00    500    600

twardość powiarzchnt HV

stoi* do azotowania brzkl

przeważnie z zawartek* C<0J5S,Cr«15XHsy po azotowaniu

■p 1	a

Rys. 5.32. Wytrzymałość zmęczeniowa stykowa. Średnic wartości trwałej granicy zmęczeniostj [ł]

Wstawiając (5.92) do (5.95), otrzymamy wzór na obliczenie odległości między otiin

kól

2 v wmu.

Wprowadzając (5.94) do (5.96), otreyma się wyrażenie

o

A

2

A/,*,, (»-H)⁴

iA?.HUra V

W szczególnym przypadku, gdy do (5.96) wstawimy wartość S_HmM /„ = 77 dla zębów prostych i f_H = 69 dla skośnych, otrzymamy: dla kól o zębach prostych

(WD

= 1.4 ««

o = 48

I

Mifiu (u+A)*    0)

to ^U

dla kół o zębach skośnych

a

43

Jm_vK_h (o4-1)

V ^Hllm ^U

A

itW

J

| Rozpatrując te wzory zauważymy, że obliczenia wstępne przekładni można rnzpo-i oqć od obliczenia odległości między osiami kól (wzór (5.98) lub (S.99|), a następnie x(5.95) obliczymy d,, </₂, a szerokość wieńca zębatego b za pomocą wzoru (5.891

Obliczenie liczby zębów i modułu z warunku zginania zębów. Obliczone t warunku nacisków średnice d_t oraz d₂ oznaczają, że określone zostały iloczyny I nieznanego jeszcze modułu i liczby zębów, zgodnie z wzorem (5.8).

Po wprowadzeniu K =* K_r. warunek (5.78) zapiszemy następująco:

pff .

o, - Y_fS Y. Y, < «r„.    (5.100)

| Wipólczynnik eksploatacyjny K_r = K_A K, K_rf K_f, jest odpowiednikiem 6',, w 15.92) i w obliczeniach wstępnych można przyjmować K_r = (0,9—0,95) A'_H, gdzie K_n według (5.93).

Współczynnik kształtu zęba Y_FS, objaśniony przy wzorze (5.77), przyjmuje się i wykresu na rys. 5.33, w zależności od liczby zębów i współczynnika przesunięcia wyiu. Pewną trudność stanowi fakt, że w chwili korzystania z wzoru (5.100) nie mamy jeszcze ani liczby z,, ani współczynnika przesunięcia zarysu x,. Ola ominięta tej trudności założymy wstępnie, że zęby zębnika są korygowane ze współczynnikiem x, * 0,5-t-0,6. Jest to korzystny zakres korekcji, w praktyce często spotykany. Przy tym założeniu wartości Y_ps zmieniają się nieznacznie i możemy przyjąć Y_n - 3,9; możemy przyjąć również Y, =* 0,8. zaś Y_t = I dla zębów prostych oraz ^ = 0,85+0,95 dla zębów skośnych.

%

W:

•tHMciynnik

* 'r* i* dla kól Kwuęiruijrctł; P.aM, -O.J7S wg ISO

*M

-ZO*.