52 Rozdział 1
(powierzchowna i fragmentaryczna). Mimo tych niedociągnięć jej idea przyjęta została w wielu krajach oraz przyczyniła się do ukształtowania nowych rozwiązań. Znalazła również uznanie w Polsce. Założenia reformy oświaty z 1999 roku dotyczące integracji w klasach I-III odnoszą się w wielu aspektach do wyżej opisanej metody ośrodków.
Szwajcarski psycholog, reprezentant pedagogiki funkq'onal-nej1, jeden z twórców Instytutu J.J. Rousseau w Genewie, przedstawiciel francuskiej szkoły psychologii empirycznej, rozwijał badania nad różnymi przejawami psychiki dziecka w jego spostrzeganiu, myśleniu, zainteresowaniach i zabawach. Zwolennik koncepcji „szkoły na miarę dziecka". Opracował teorię funkcji zastępczej, w której zabawa zastępuje naukę i pracę. Ma ona znaczenie przygotowawcze, tzn. rozwija i ćwiczy funkcje poznawcze najmłodszych. Claparede wyróżnił dwie podstawowe Imikeje zabawy: kompensacyjną i przygotowawczą. Oprócz tego podkreśla!: rozrywkową, terapeutyczną, łagodzącą, relaksacyj-ii.|, społeczną i naśladowczą rolę zabawy.
Francuski pedagog, nauczyciel, założyciel szkoły doświadczalnej. Dzieła: Lecole moderne francaise (1964), Opowieści Mateusza (1959), Les Dits de Mathieu, Technicjues Freinet de lecole (1964). Zostały one przetłumaczone na języki: niemiecki, polski, rosyjski, angielski, włoski.
Jeden z przedstawicieli progresywizmu, wzorujący się na dorobku O. Decroly'ego, J. Deweya, M. Montessori. W 1920 roku rozpoczął działalność pedagogiczną, nie mając ku temu formalnych kwalifikacji. Mimo to zaczął intensywnie pracować nie tylko nad uzyskaniem odpowiedniego wykształcenia, ale również nad uczynieniem ze sztywnej i obcej dziecku szkoły - takiej in-" I nowej, sprzyjającej unowocześnieniu życia na wsi. Freir\eta to a/,ano za nauczyciela, który dzięki swojej odwadze, własnej iinrcMicji twórczej i odpowiedniej postawie społecznej przebył
* i 11 *gę w taki sposób, że sława o jego koncepcji przekroczyć 1 ■ nu ję. Zakładał, że wszechstronny rozwój osobowości dziec_
I * będzie możliwy tylko wtedy, gdy szkoła tradycyjna zosta-nh zastąpiona szkołą swobodnej ekspresji. Mówiąc o koncepcji i n Inela, należy zwrócić uwagę na dość osobliwą filozofię £y_ i hi I* Ima miała decydujący wpływ na jego pracę. Określa się ją 11! " iialuralistyczną, opartą na russoiźmie. Wyrastała nie ty]p0
* • i "Inych pojęć o naturze człowieka, lecz z doświadczeń, któ-" mi autor zdobywał w obcowaniu z przyrodą, zwierzętami i*i.. lymi ludźmi. Stworzył ją na podstawach psychologicznych
I" tlrcznych. Dziecko rozwijało się w obrębie kolektywu i gru_ iu ińwieśników. Wychowanie przez pracę, naturalne metody/ i iiii.nl/ielna twórczość dziecka, wielość i różnorodność porno-
* \ n,uikowych oraz doskonałość technik pedagogicznych to td.Mu. nly sprzyjające optymalnemu rozwojowi osobowości \ye
II • nu Iowskiej placówce. Oryginalna psychologia wrażliwości
• i a I oraz zapewnienie szerokich możliwości gromadzenia i ■ ' i.ule/.eń to postulaty odnoszące się do wychowania przed-i i • 'Im 'go. W rozwoju psychicznym dziecka wyróżnił trzy pod-'i n\ < iwo lazy:
* i i oględzin (szukania po omacku), charakterystyczną dla I *i*i w szych lat życia;
* i a/.; im ządzania się w otaczającym świecie, w której kilkuletnie • I lei ko posiada już pewne doświadczenia i wykorzystuje je ' vv< iim działaniu;
- 1 ■ • -ahawy pracy, która w miarę dalszego rozwoju jednostki I • i e I- ształca się w pracę - zabawę72.
I ' adycyjną izbę zajęć zastąpiły sale wyposażone m.in. w: me-1 • 'i i szafki z narzędziami, kąciki specjalistyczne, kartoteki fp i Milokorektywnych, płytotekę, dokumentację źródłowp "li" magnetofon, aparat filmowy, wystawy plastyczne i gja_ i' t" ilp Najbardziej znane i stosowane techniki freinetowskie 1 . swobodny tekst stanowiący podstawę do nauki języka ojczy.
W Uel.mw.sl .eNow.il / lisloriii u>\/vlionmniti , »lz cyt,, h, ZhO.
E. Claparede, Wychowanie funkcjonalne, przekł. M. Ziembiński, I ,vvów 1923. Pedagogika funkcjonalna Claparede zakłada, że punl Irm u yp u działań wychowawczych jesl aktywność dziecka i jego d.|/cnir dm \ nu