i MONGrE’A)
§ 12. Trzecia rzutnia — Transformacje
83
w sposób zaznaczony na rysunku 2.74, tworząc znaną siatkę (rozwinięcie) sześcianu.
W niektórych przypadkach stosuje się także rzutnię ustawioną prostopadle tylko do poziomej lub pionowej rzutni, a także dalsze rzutnie kolejno prostopadłe (transformacje). Ponadto używane są tzw. przekroje.
W przestrzeni trójwymiarowej trzy współrzędne — odległości od trzech rzutni: poziomej, pionowej i bocznej (prostopadłej do pierwszych dwóch) — określają jednoznacznie położenie punktu.
Takie trzy płaszczyzny-rzutnie (an. 41 i rys. 2.75) tworzą układ odniesienia dzielący przestrzeń na 8 części, z których pierwsze cztery odpowiadają poprzednim ćwiartkom, a następne cztery do nich kolejno przylegają. Ezutnie: . pozioma ji1 i pionowa przecinają się wzdłuż osi x (oznaczanej też przez x12), pozioma nx i boczna n3 przecinają się wzdłuż osi y (oznaczanej też przez x13), pionowa n2 i boczna n3 przecinają się wzdłuż osi z (oznaczanej też przez x23). Wszystkie osie przecinają się w początku układu O, należącym do każdej z trzech rzutni.
I
I
,_J__
Przez dowolnie przyjęty w przestrzeni punkt A możemy teraz poprowadzić trzy promienie rzutujące piA_n1, p2\_n2 i p3J_n3, które przebijają kolejno trzy rzutnie nun2 i tz3 odpowiednio w punktach A', A" i A'". Są to rzuty: poziomy, pionowy i boczny punktu A.
) trzy kierunki oku, razem na jący przedmiot, ny rysunkowej
Jeżeli oznaczymy przez Ax, Av i Az punkty, w których osie x, y i z przebijają kolejno płaszczyzny pxp2, pxp3 i p2p3, to łącznie z początkiem układu otrzymamy prostopadłościan o wierzchołkach AA'A"A"’AxAvAzO. Znajdujące się na promieniach p3, p2 i p1 odległości s, g i w punktu A od trzech rzutni n3, %2 i nx odpowiadają współrzędnym xlf yx i z, używanym w geometrii analitycznej. Nazywamy: