© J. Pelc WMT/51
W projektowaniu konstrukcji inżynierskich, istotne zagadnienie stanowi ocena niebezpieczeństwa zniszczenia jej materiału.
Definicja 1: Jako miarę niebezpieczeństwa zniszczenia materiału konstrukcji przyjmuje się wartość funkcji wytężenia materiału W:
W-W(a„<72,<73)
Definicja 2: Hipoteza wytrzymałościowa jest pewnym twierdzeniem (założeniem) określającym postać funkcji wytężenia materiału W.
Mając tedy postać W można ocenić niebezpieczeństwo zniszczenia materiału, znajdującego się w złożonym (trójosiowym) stanie naprężenia, przez porównanie wartości funkcji jego wytężenia z wartością funkcji wytężenia materiału pręta rozciąganego osiowo:
W(aua2, <73)= W((jj) -> a, = a = aMSt = /(cr„ ct2, <t3)
trójosiowy stan naprężenia <--> jednoosiowy stan naprężenia Pojęcie naprężenia zastępczego ą2asi, zwanego też naprężeniem zredukowanym,
umożliwia ocenę wytężenia materiału za pomocą jednej liczby. Stąd warunek wytrzymałości, uwzględniający hipotezę wytrzymałościową, ma anaiogicznąjak dotychczas postać
Przy czym należy w materiale konstrukcji znaleźć wartość maksymalną tego naprężenia, tj. w powyższym warunku należy zawsze podstawiać azast = cr^x = max[o\av,(x, y, z)].
A-odpowiednie naprężenie dopuszczalne [MPa].
Hipoteza ta, zwana również hipoteza największego naprężenia stycznego, głosi, że o zniszczeniu materiału decyduje wartość naprężenia stycznego. Jeżeli osiągnie ono wartość rn, zwaną naprężeniem stycznym niszczącym, to nastąpi zniszczenie materiału.
Zakłada się, że <j)]r - crnc = atl.
Zgodnie z tą hipoteza materiał nie ulegnie zniszczeniu, jeżeli spełnione są warunki:
— T < T < T 1 ti — *max ~~ /;
czyli, gdy każde z naprężeń r,'n2ax, r 2 ax, r,^3ax spełnia powyższy warunek.
- cr„ < cT| -cr2 - <- ograniczony obszar w przestrzeni (07, oy crj), określający
-a„<a2-CT3<<T„
-rr <rr -n- < rr bezpieczne dla danego materiału kombinacje naprężeń aj, 02, 03
(Jn — O | u3 — <Jn