cowników, ale także kwrMH odnoszące się do szeroko rozumianego bezpieczeństwa zdrowia i pracy pracowników, kwestie socjalne znalazły się już w Traktatach Rzymskich ustanawiającyi li I uiopejską Wspólnotę Węgla i Stali, obecnie uregulowania mają natomiast standaryzować kwestie socjalne we wszystkich państwach Wspólnoty. Przy czym Unia Kuropejska posługuje się tu kategoriami relatywnymi w zakresie regulacji np. stosunków pracy, które mają być nie gorsze niż te, z którymi mamy do czynienia w kraju macierzystym (dotyczy to np. osób migrujących), przepisy wyraźnie regulują czas pracy, warunki zawierania umów o pracę, chronią szczególne kategorie pracowników (kobiety w ciąży, pracowników młodocianych). W uregulowaniach zwraca się uwagę na możliwości dalszego kształcenia zawodowego, podnoszenia kwalifikacji, dostęp do darmowych usług rynku pracy i informacji o ofertach pracy. Analiza dokumentów UE wskazuje, iż istnieje wysoki stopień regulacji i ochrony pracowników w państwach Unii, a polskie przepisy nie odbiegają znacząco od zaleceń i uregulowań UE. Można mówić o wysokim stopniu harmonizacji polskiego prawa i prawa unijnego, jak również wysokim stopniu zinstytucjonalizowania standardów socjalnych na terenie państw Unii Europejskiej.
Państwo jako najwyższa forma organizacji społeczeństwa, przyjęło na siebie wiele obowiązków dotyczących m.in. zagwarantowania ładu, bezpieczeństwa oraz przestrzegania prawa1. Pełni więc ze swej natury funkcje usługowe, zarówno wobec jednostki, jak i grup społecznych. Dlatego też powinno tak organizować przestrzeń społeczną, gospodarczą i polityczną, aby dla podmiotów, które go ustanowiły, stworzyć warunki bezpiecznej egzystencji. W założeniach państwo prowadząc politykę zagraniczną, wewnętrzną, finansową, gospodarczą czy edukacyjną ma na celu określony dobrostan ludzi, których reprezentuje.
Taka działalność państwa jest postrzegana i odczuwana przez poszczególne jednostki i grupy społeczne. Nadają one jej subiektywnego znaczenia i oceniają ją z perspektywy interesów własnych, grupowych i narodowych. Mogą one odmiennie doświadczać działalności państwa, lecz w obrębie tego zróżnicowania występuje zwykle pewna zgodność definiowania podstawowych kwestii. W takim rozumieniu każda działalność państwa stwarza sytuacje wywołujące u jednostek czy grup społecznych poczucie bezpieczeństwa, pewności i optymizmu lub też zagrożenia, niepewności, zniechęcenia i frustracji. Od tych subiektywnych ocen
'i I • 11| m iwIi/, < I ic/ilfltj' (f/ fi/m I yi •( I A./i A irl.i.l I Wili'./.IW i I•• ’ K