wesele dymitra samozwańcab

o 2

Religia i semiotyka

8    1606 roku <K*. Uwitslii, 1886-1887 i 22-²4i [_)nij

1899, s. 130-131; Pierling. 3,s. 301-302).

*

Rzeczywiście obrzęd namaszczenia, który odprawił nad Mar_yną patriarcha lgnatij - po koronacji i przed ślubem • - przez ró_?._nc strony został potraktowany odmiennie.

Z jednej srrony wyglądało to jak namaszczenie carycy, które zgod-nie z tradycją rosyjską powinno nastąpić po koronacji¹³, i właśnie tak to zostało odebrane przez Polaków, przede wszystkim przez samą Marynę¹⁴; jak widać, tak również pojmował to patriarcha Iow. W pożegnalnej gramocie, zezwalającej ludowi rosyjskiemu złamać przysięgę złożoną carowi Borysowi i jego rodzinie (1607), Iow mówi

0    Dymitrze Samozwańcu: „...do końca chciał zniszczyć naszą niewinną wiarę chrześcijańską, wziąwszy sobie z ziemi litewskiej dziewkę wiary luterańskiej, i wprowadził ją do katedralnej i apostolskiej cerkwi Przeczystej Bogurodzicy, i nałożył koronę carską, i kazał tej swojej złej narzeczonej się całować, i w carskich wrotach namaścił ją krzyżmem świętym” (AAE, 2, nr 67, s. 155)‘\ Podobnie Iwan Timofiejew mówi w swojej Kronice o bluźnierczym „namaszczeniu

1    ślubie” (RIB, 13, kol. 373).

Z drugiej strony wyglądało to na przejście na prawosławie -1 tak to w większości zostało odebrane przez Rosjan¹⁶. Nie wszyscy przy tym byli zadowoleni ze sposobu konwersji Maryny, ponieważ sądzili, że należało ją ochrzcić, czyli przyłączyć do cerkwi poprzez obrzęd chrztu (zob. Lewitskij, 1886-1887, s. 582-590; Lewitskij, 1885-1886, s. 62-65; RIB, 13, kol. 227,372, 739-740,743,1291, 1421; Bodianskij, 1847, s. 20-21; SGGD, 2, nr 146, s. 306-307;

^Popow> ¹⁸⁶⁹> *• 416; DRW, 7, s. 141; por. SGGD, 2, nr HO, s. 298; Dmitrijewskij, 1899, s. 106, 127)¹⁷.

Bezpośrednio wiąże się z tym sobór moskiewski w 1620 roku, nakładający obowiązek powtórnego chrzczenia „łacinników” . >-i -    '    °" ^K!^{c 0} konieczności powtórnego chrzczenia katoli-

nrzez nin”'° ^Z^7^{cl1 na} P^ra'vosławie, a nie o przyłączaniu ich p°' -l—^en7 ^{Patriarcha Filaret} oświadczał na tym soborze; Bogu panuntw 77 ^zpo''^,otlu 8^rzechów naszych przeciwko Pa'¹¹' były mnich Gris7k° n ^loskwę Pochlebstwem i mieczem otrzyma* ^y * ^{,Ch GnSZka 0tne}Pi^ew> Patriarcha lgnatij, dogadzając bere-