239
§ 1. Badanie przebiegu funkcji
Niech (0<x<Jjc). Pochodna tej funkcji
jest ujemna, gdyż x < tg x. Znaczy to, że funkcja/(x) maleje, a zatem/(x)>f (in) = 2/«, jeśli 0<x<iit.
2) Funkcja/(x) = cos x—l—Jx2 jest równa 0 w punkcie x=0. Jej pochodna spełnia dla x>0 nierówność
/'(x)= — sinx+x >0 (bo sinx<x).
Okazuje się więc, że funkcja/(x) jest dla x>0 rosnąca i dla x>0 jest /(x)>/(0), tzn.
cosx> 1 — \x2 .
Stąd analogicznie otrzymamy dla x>0 nierówność
sinx>x—$x 3
itd.
3) Udowodnić, że dla 0 < x < $ tt jest
tgx>x+łx3 .
Wystarczy w tym celu udowodnić, że dla takich wartości x pochodna funkcji tgx —x — Jx3, równa 1/cos2 x — 1 —x2 jest dodatnia, tzn. że tg2 x—x2>0, a to sprowadza się do znanej nierówności tg x>x [54, (9)].
4) Funkcja/(x) = ln x—x (x>0) ma pochodną
gdy 0<x<l , gdy x> 1,
a zatem funkcja ta rośnie, gdy x zmienia się w przedziale (0,1> i maleje w przedziale <1, -t-oo). Stąd widać, że/(l)= — 1 jest największą wartością funkcji, a zatem dla x>0 zachodzi nierówność
lnx<x—1.
5) Rozpatrzmy jeszcze funkcję /(x)=x“—ax dla x>0 (zakładamy, że 0<ot<l). Ponieważ jej pochodna
gdy 0<x<l , gdy x> I ,
wnosimy analogicznie do 4), że dla x>0 jest
(3)
xa—ax< 1 —a .
Otrzymana nierówność jest punktem wyjścia do wyprowadzenia wielu nierówności klasycznych. W związku z tym warto przedstawić ją jeszcze w innych postaciach.
Podstawiając x=a/b. gdzie a i A są dowolnymi liczbami dodatnimi, i oznaczając l— a przez /?, sprowadzimy (3) do postaci
(3a)
a‘bf<aa+bb (a, b, a, 0>O, a + 0=l).
Czasami wprowadza się liczby k= l/a>l i k'=llp >l, a zatem k' = kl(k — 1). Zastępując w poprzedniej nierówności a i b przez a* i bk otrzymujemy
(3b)