48
2. Zmienne losowe
dystrybuantę
F(x) =
1 — e dla x ^ O,
O
dla x < 0.
(2.4.2)
Obliczmy dwa pierwsze momenty zwykłe i wariancję. Mamy
oo
i
nu = X I xc dx,
Wartość
oczekiwana
skąd obliczając całkę przez części, Ae ** = — (e ^ , otrzymujemy
oo
w, = A —
Xx
—Xx
dx I =
1
“A6
—Xx
OO
1
o A
Podobnie, ale dwukrotnie całkując przez części, obliczamy
oo
A2’
m^ = A / *2e c/jt =
Wariancja
Parametry
pozycyjne
Dla porównania przypomnijmy (przykład ze strony 32), że Me ~ (ln 2)/A = 0.693147/A oraz Q = (ln(3/4) — ln(l/4))/(2A) = (In3)/A = 0.549306/A.
Brak pamięci
Rozkład wykładniczy jest często używany w teorii niezawodności, gdzie dobrze opisuje czas pracy elementów niestarzejących się. Jeżeli zmienna losowa T jest czasem pracy takiego elementu, to t = 1 /A jest średnim czasem pracy, a parametr A — 1 / t jest nazywany intensywnością uszkodzeń. Niestarzenie się elementu oznacza, że prawdopodobieństwo uszkodzenia się elementu w czasie t od chwili obecnej r0, nie zależy od dotychczas przepracowanego czasu t0. Własność ta nazywana jest brakiem pamięci rozkładu wykładniczego. Sformułujemy ją w postaci twierdzenia.
Twierdzenie 2.4.1.
Jeżeli T jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym, to
(2.4.3)
Pr(7 > t + t0\T > /0) = Pr(r > t).