CCF20090323005

Ha^o, hto6 ;xyma ołuiMeiiejia, Ha^o cnoBa naynuTbca jkhtb, —

A iie to... FopHMMM mcjiecr jiera, Cjiobho upai/iHHK aa mohm okhom.

;uiBno npcAMyBCi^BOBajia tioi CBcnibiH ;icm> u ouycTCJibin ;u>m

Jlenw 1939 'Trzeba, aby dusza skamieniała, Trzeba uczyć się żyć od nowa -

Jeśli nie... Szelest lata gorzcy,

Jakby święta za oknem nastały. Jakże dawno przeczułam ten lśniący Jasny dzień i dom opustoszały.

Lato 1939

8

K CMCpiM

I i,i bcc panno uproieiub - tumcm >kc mc icncpb?

>1 wjiy tcGh — mmc omcmi. i py^no.

>1 noiyniMjia cbct u oi BopMjia ;u*cpi>

Te6e, tukom iipocion u Hy;moM. npHMii ;u«h dtoio kukom yioa»o m\j(,

BopBMCb orpaBJicmibiM cnapn^OM

Hjii> c i hpi>koh iiOAKpa;iMCb, kuk omaiHbiM Gaiuuti

HJlb orpann IT1(|)03llbIM MaAOM.

Mjii» CKaaoMKOM, iipnjiy mmii uoii roGoii

11 BCCM JiO lOlIIHOTbl 3HaK()M()M, —

M r o6 h yBn;icjia Bcpx ma u km rojiyGoń H 6jic;uioio ot crpaxa ynpaB/iOMa.

Mmc bcc parnio rcncpb. KjiyGmcH Ehhccm,

3bc3jui nojiMpnaB chbct.

W CMHMM GjlCCK BOTJIloGjICMMbl X OHCM l loCJICAMMM y>KaC 3aCTMJiaCT.

19 aeeycma 1939, <I>ounuimibiu Jlo\t 8

Do śmierci

I lak przyjdziesz dlaczego nic w najbliższym z dni? Ciężko mi czekam na czas twojej chwały.

Już pogasiłam światło i otwarłam drzwi Tobie, tak prostej i takiej wspaniałej.

Przyjm na się postać wszystko jedno ja kip Pociskiem wedrzyj się zatrutym, zdalnym,

Jak doświadczony bandyta z tasakiem,

Zarazkiem za 1 ruj mnie lyfoidalnym,

Albo bajeczką przez ciebie zmyśloną,

A wszystkim znaną, że się już przejadła,

By mignęła mi czapka z daszkiem przekrzywionym I twarz dozorcy ze strachu pobladła.

Wszystko nieważne. Jeniseju piany Kipią i gwiazdy polarnej jaśnienie.

Błękitną jasność oczu ukochanych Ostatnie już przesłania przerażenie.

19 sierpnia 1939, Dom na Fontance

302

303