CCF20100225015

98 Barbara Kudra, Andrzej Kudra

Konwencja zabawy z nazwą osobową neutralizuje bowiem manipulację, nie pozwala odbiorcy mieć pewności, co do charakteru intencji nadawc^r Żart, humor, ironia są funkcjonalnym parawanem, za którym kryje się nada ca i zza którego - być może - manipuluje świadomością odbiorcy, narzu jąc mu określoną aksjologię i wspomniany światopogląd ironiczny. Być może, że „ilość przechodzi w jakość” - wielokrotnie przytaczane naz Maryjan, Maniek, Krzak mogą w świadomości odbiorcy zastąpić i W; przeć nazwę Marian Krzaklewski. W takim wypadku możemy już mówić o manipulacji.

Zapewne „wszystko jest perswazją”, ale może nie „wszystko jest ma pulacją”, choć wiele tych samych semów obecne jest w obu pojęciach.

Na koniec: sądzimy, że w polu semantycznym ‘nakłanianie, przekony wanie’ między „perswazją” i „manipulacją” jest miejsce na „stymulację" Dokładniej - manipulacja i stymulacja to techniki perswazji. Stymulacja zaś to wpływanie na jednostkę bez naruszania jej autonomii i podmiotowości/

Between Manipulation and Persuasion (On thc Functioning <>f Antliroponyms in a Journalistic Tcxt)

Summary

Using antliroponyms as examples the authors have signalled the need to introd into the semantic field of ‘induce, convince’ the concept of ‘stimulation’ apart frotn ‘persuasion’ and ‘manipulation’. The authors suggest that persuasion and manipulati: are not antonyms as they are generally fell to he; what is antonymous is persuasion-stimulation in relation to persuasion-manipulation. Relations between these concep have been presented as exemplified by the analysis of the functioning of proper names used the field of politics.

Literatura

Bertrand D. (1994): Ironia i humor: dyskurs wywracający, [w:] M. Abramowicz, D. Bertrand (red.). Humor europejski. Lublin.

Chlebda W. (1995): Cheopsprozy, Pcim i Balceroid... Derywaty nazw własnych a leksykografia, „Poradnik Językowy”, z. 2.

Dobek-Ostrowska B., Fras J., Ociepka B. (1997): Teoria i praktyka propagandy, Wrocław.

Gajda S. (1987): Społeczne determinacje nazw własnych tekstów (tytułów), „Socjoling-wistyka”, t. 6.

Galatanu O. (1994): Ośmieszanie jako strategia obronna w państwach totalitarnych: dowcip rumuński, [w:] M. Abramowicz, D. Bertrand (red.), Humor europejski. Lublin.

kosyl C. (1993): Nazwy osobowe, [w:] J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski, ! Wrocław.

1 nudowski E. (1994): Nie igra się z humorem. Prasa polityczna i jej rysuneczki, [w:] M. Abramowicz, D. Bertrand (red.), Humor europejski. Lublin.

I ubaś W. (1992): Derywaty nowej daty, „Twórczość”, nr 9.