DSC07661

przetworzoną plastycznie wizję. Postaci poddaje geometrycznym transformacjom i wpisuje je w wirującą formę o kształcie elipsy. Rozmaite koliste formy korespondują ze sobą, jak na przykład luk ramion sprzedawcy i krzywa sylwetki klienta. Zastosowane tutaj wygięte i napięte linie, będą jedną z charakterystycznych cech późniejszego malarstwa Tatlitu.

W Portrecie malarza Tatlin posuwa się nieco dalej w kierunku abstrakcji. Pozbawia twarz naturalistycznych rysów. Mężczyzn.', a kapeluszu, z pędzlem w ręce, jest już tylko zestawem form geometrycznych. Także tutaj artysta kształ-ri:]c k,o:•-.pozycję liniatiu kolistymi, ale dodatkowo wprowadza jeszcze inny rytmiczny motyw geometryczny — trójkąt, widoczny na nosie i pod nosem postaci oraz niezbyt wyraźnie zarysowany pomiędzy ramieniem i brodą. Twarz — kształtem także zbliżona do trójkąta — umieszczona jest w geometrycznym środku płótna. Postać wygląda jak wciśnięta siłą w ubranie i w ramy obrazu. Nos, kapelusz i motywy tła tworzą bardziej lub mniej ostre kąty.

Również w tym obrazie Tatlin stosuje dosyć neutralne tonacje: ubranie i kapelusz są w zielonkawych błękitach, karnacja brązowoszara, a w tle dominują matowa czerwień i szaraw-e żółcie. Obraz jest złożony z dużych, kolorowych plam. stanowiących rodzaj tła, na którym organizują się strefy nie reprodukujące łorm naturalnych, ale odnajdujące analogiczne rytmy.