DSCN3424 Kopia

W punkcie wyjściowym

pH = pK„ - g K, I ilgC,

U. W toku minropzkowanlB przed PH

pil - pK_M - pK, IrC. + IgC« c. W punkcie równoważności

pll = 7 —j(pK,

rl. Po przekroczeniu PR    '*'*■'

pH =

“I*

V c,v. v, IV

; Przykładem tego typu oznaczeń może być miareczkowanie 0,1 mol/l roztworu amoniaku 0,1 mol/l k w n s o 111 s o I n y m, (lab. 6.8).

Krzywa miareczkowania amoniaku kwasem solnym (ryc. 6.22) jest podob-

Ryc. 622. Kity»i ml«ir«łkowania słabe) nodj¹ (0.1 mol/l KII,-11,0) mornyra kwasem

Tabola AB

Ml«mk»jrłi»łł 10 ml 1,1 mol/l    0.1 mol/l k*Urm snlnysi

Ilość dodanego HCI (nil)	• PH	Ilość dodanego HU (ml)	P«
0	11.13	9,Ml	0,00
1	10,20	0,99	6,25
5	9,2fi	10.00	5.2B
|	A30	10,01	4.3D
99	?.»	10,02	MO

na do krzywej miareczkowaniu kwasu octowego roztworem Wodorotlenkt sodu, locz zmiana wartości pil ma nu niej kierunek odwrotny/Kkok miarenz. kowania występuje między pił ^.“ *,30; z tego powodu nie można zastosować żadnego wskaźnika, który zmienia barwę dopiero w środowiski • zasadowym (np. fenoloftaloiny).

Najod|iowiedniejszym wskaźnikiem do miareczkowani a amoniaku jest czerwień .metylowa. gdyż zmiana jej barwy zachodzi prawie dokładni. 'w'grimicacli skoku miareczkowania (pH 4,2—Ś^2)r '

Aby uchwycić właściwi} barwę, dobrze jest porównywać zabarwienia miareczkowanego roztworu z wzorcem, tzn. z roztworem NH,(.’I o takiej samej objętości i takim stężeniu. Jakie będzie miał miareczkowany roztwifc-w PR i zawierającym taką samą ilość wskaźnika.

0.2.2.4. Miareczkowani* kwasów i zasad wieloprotonowych ■ /W* C

Krzywa miareczkowania kwasu ii-protonowegn wykazuje n punktów równo ważności, odpowiadających odiniarcczkowaniu kolejnych protonów z cząsteczki. Miareczkowanie takiego kwasu prowadzi się bądź do n-tego PR. bądź le> do 2 pośrednich PR.

W tym drugim przypadku dostatecznie dokładne wyniki miareczkowania uzyskać można tylko wówczas, gdy wartości stałych dyv»cjaęji 2 kolejnych stopni różnią się między sobą bardzo znacznie — co najmnief 10000 łazy. Jeśli ta różnica jest mniejsza (a więc gdy np. stosunek K, i K. jesl mniejszy od 10000), pH w pobliżu Plt /mienia się zbyt powoli, nip dojąc wyraźnego skoku miareczkowania, a w związku z tym istnieję trudność dobrania odpowiedniego wskaźnika, który musiałby zmkmtaf barwę tylko w bardzo wąskim zakresie pH, obejmującym punki równoważności.

Przebieg miareczkowani^ kwasu wieloprotonowego roztworem mocnej mady (np. NaOII) rozpatrzymy na przykładzie kwasu »rtofosforowugo(Vj którego kolejne stałe dysocjacji przedstawiają się następująco:

I K, - 7,5 • 10"* pK,-2,12 11 K,-6,2 lO^-8    pK_a-7,21

Ul K,-4,6-10-“    pK, - 12,82

a. W punkcie wyjściowym

pil roztworu kwasu w ioloprolónowęgo może być obliczone /.jego stałej dysocjacji pierwszego stopnia (por. rozdz. 2.2.12.1), a więc

PH — ^(pK,—lgC_u)

Kd/te <?. otuMoca utę/cnle molowe kwasu wicloprotoaow.no.

b. Przed 1 punktom równoważności Dodawanie roztworu zasady wywołuje przebieg reakcji

H»PO, + OH--*H,1*0; ł HjO

463