mleczarskim, produkcji, galaretek, dżemów i marmolad w przemyśle owocowo-warzywnym, otrzymywania marmoladek, kisieli i budyni w przemyśle koncentratów spożywczych.
Środki galaretujące, jak agar-agar,- żelaty-na, pektyna, tragant, Iczrregeeny karbokaymetyloeluloza, skrobia Ł inne znajdują zastosowanie we wszystkich branżach przemysłu spożywczego. Nie wszędzie proces galaretowacenla jeat zjawiskiem pożądanym; w niektórych wypadkach działa -on niekorzystnie, obniżając wartość konsumpcyjną 1 spożywczą produktu, np. galaretować en i e mleka^gęszczonego sterylizowanego, śmietanki do kawy.
Spośród wielu układów koloidalnych, występujących w technologii żywności, wybraliśmy mleko, które jeat nie tylko wieloskładnikowym, ale i wielodysperayjnym układam o rozproszeniu moleku- a lamyrn /sole mineralne, laktoza/, koloidowym /białka/ i gruboziarnistym /tłuszcz/.
......- - : •- - ■ •. • •- - - '
g .! * V*-v ’V ‘.V- ' ‘ *"» .. .* '% ... * -
. . 3* Koagulacja mleka
Stosując np. elektroforez© papierową roztworów mocznikowych Icaselny 1 elektroforezę na *elu skrobiowym wydzielono z. ot-kazelny ponad 20 składników, z których szczególne znaczenie ma składnik
tworzą- trwałe skupienia /micele/ połączone z wapnign> ^.foejfogą-nem oraz mała ilością magneziT"^“Tjyti^n^anu; całość ta, -o nie zde- ] liniowanej strukturze, określana‘Tjeśt Jako kompleks wapnia, kaze-inianu wapnia i fosforanu A/. Wielkość miceli oznaczana za pomocą elektronowego mikroskopu waha się od 40 do 280 nm, czemu odpowiada ciężar cząsteczkowy 81 - 266 min. W~ 1 ca5 mleka znajduje się ok. 1012 miceli oddalonych-średnio od siebie o ók. 0,36>mu Cząstki znajdują się w ciągłym ruchu* kinetycznym. 0 stabilności miceli decydują przede wszystkim stężenie jonów wapniowych i temperatura. T -7 ,
Koagulacją mielca możną przeprowadzić aa pomocą różn7ęb_c.zxn= ników, jak: alkohol', kwasy_,_ sole. ciepło, zamarzanie; napromieniowanie, „działanie enzymów proteolitycznych. Koagulacją może również spowodować ntidalema koncan.trao.1e -ekładnlków suchej masy mleka, np. w proszku mlecznym lub w mleku zamrożonym. W technologii mleczaratwa praktyczne znaczenie, znalazło kwasowe 1 enzymatyczne wytrącanie kazeiny.
"J)H ł rr-/w 1' 'dm^ wody w
Ścinanie kwasowe mleka. W odróżnieniu od białek serwatkowych mleka /albuminy i globuliny/ kazeina jeat praktycznie_nierczpuaz-cżalna w ,jej punkcie izoelektrycznym
temp. 2$8 K /25ffC/ rózpuśzczff'Bię "SIT.“0,11 g kazeiny/.
Świeże normalne mleko wykazuje pB 6,5 - 6,6. Dodanie do niego kwasu lub biologiczne ukwaszenie~/fermentacja kwasu mlekowego/ zwiększa stężenie jonów wodorowych 1 powoduje progreeywne oddzielanie fosforanu Wapnia od kompleksu kazeinowego i powiększanie średniej wielkości miceli. Początek koagulacji^mlekamożna zaob-aerwou^_J^^rzjrjpH 5,3, chociaż całkowite oddzielenie^fosforą-nu wappla J. Ip-zepnlęcle mleka naetępujepi^dię” 1 zoelektrycz-_ nvm pH j*.6. ~Ba wytrącanie kwasowe kazeiny szczególnie duży wpływ ma temperaturą. Jeżeli w czasie zakwaszania mleko utrzymywane jest w temp. 275K/2°C/, to można obniżyó pH mleka do punktu i zo elektrycznego bez widocznych objawów koagulacji. V temp. 291 K /18°C/ ścięcie mleka zachodzi przy kwasowości wynoszącej 0,57%
/w przeliczeniu na kwas mlekowy/, a w temp. 296 , 311, 338 , 445 Z /23, 38, 65 i 82°C/ przy niższej kwasowości wynoszącej odpowied--nio 0,50, 0,40, 0,35 I Ó,259«.
Koagulacja podpuszczkowa mleka. Ogólnie przyjmuje się, że wszystkie enzymy proteolityczne mogą ścinać mleko w odpowiednich warunkach, w technologii mleczarskiej do otrzymywania skrzepu mleka w aerow.aca.twia -atosawa^Jejjt,powszechnie podpuszczka za-wJj§£.ąJ.ąca enzym chymozynę. Preparat ten otrzymywany Jest z tra-wleńców /części żołądka/ cieląt lub innych młodych przeżuwaczy.
Proces krzepnięcia podpuszczkowego nie został dotąd całkowicie wyjaśniony. Wyróżnić w nim można dva stadia AA Pierwsze z tzw. enzymatyczne, polega na działaniu .rannlny na kappa--kazelnę 1 odszczepleniu od nie.1 m.in. gllkomakropeptrdu. iCappa--kaaelna związana z ot-kazeiną stanowi koloid ochroniły dla cąfcej rĆell IfaąejriY. W drugim-nl*eenzvmatYCzaym - niesie ka-