Rzut oszczepem0020

Ifcnw nn wykonanie rzutu z pełną dynamką i pozc-i • powiednio dużo miejsca na wyhamowanie ru->¹ ilu iii' przodu po wyrzucie oraz przyjęcie pozycji rów-'••I i" / przekraczana lim ograniczającej rozbieg. /Iiyt Makio ustawienie znaku kontrolnego spowoduje Mmii /orno linii ograniczające; rozbieg. W konsekwen-»i • i' '•» / przecisam. spowoduje lo uznanie rzutu za

pi o* ' • :/ony. a węc ne ważny. Zbyt dalekie zaś ustawiene 0i.<> <, npi/woduje ukończenie rzutu przód mig ograniczają-flfc in/Nog. a tym samym stratą wćBugośó rzutu, gdyż zg> •tii** r pi/npisami długość rzulu mierzona jest od miejsca lą-iliwu m oszczepu co lini ograniczającej rozbieg

I*l / v Holowanie się do wyrzutu P'izycja wyrzutna

••iryn ■ /wnnte do wyrzutu rozpoczyna &e z chwilę tratle-niii (u/nz zawodnika określoną nogą na znak kontrolny v sygnałem do rozpoczęcia cofania reki trzymającej

'•MM /Op.

»'i/ygolowanie dc wyrzutu dotyczy ruchów mo tylko ręki IfiyninliK-oj oszczep, lecz również lutowa i nóg. prowa-llfęi y< i do przyjęcia okreśtonrj pozycji która nazywamy (Miry w wyrzutną. Wszystkie czynności wykonywane w wyrzutu, prowadzące do przyjęcia pozycj wyrzutni-) 11: /winny odbywać się bez straty prędkości osiągniętej (•i / system „miotacz-oszczep* w czasie rozbiegu.

Cotanie ręki z oszczepem nazywamy również odprowadzeniem oszczepu. Odbywa się ono w trakcie wykonywa* nla określonej liczby kroków (rys.4).

Istnieje kilka wariantów odprowadzania oszczepu. Może się to odbywać w ciągu 4. 5 lub 6 kroków N ©zależnie od przyjętej liczby kroków celem zasadniczym w czasie Odprowadzania oszczepu jest zawsze cofnięcie ręki z os2Czef>«m do tyto. do prawe pełnego wyprostu w stawie łokciowym.

Odprowadzone oszczepu odbywa się stopniowo przez swobodny, łagodny ruch ręki trzymającej oszczep w kerun-ku do tyto (p-zeciwnie do kierunku rzulu). nieco w dół craz Stopniowy obrót lutowia w prawo, do ustawienia lewym parkiem do kierunku rzutu (cś barków jest równoległa do kierunku rozbiegu). Następuje skrzyżowanie osi bioder z osią barków goyż miotacz stara się utrzymać oś bodsr mniej więcej prostopadle do kierunku rzutu. Głowa miotacza zwrócona jest twarzą do kierunku rzulu. oo jednak nie powinno przeszkadzać obrotowi tułowia w prawo

Ustawienie stóp miotacza w czasie wykonywania pierwszych kroków w stretie wyrzutu zmienia się Nic są cne ustawiono ró/.motogłe do kierunku rozbiegu, lecz n cco w prawo — na zewnątrz. Ostatni krok przed momentem wyrzutu wykonywany jest zupełnie inaczej niż wszystkie poprzednie w streiic wyrzutu. Krok ten nazywany jest krokiem skrzyżnym lub przeskokiem. W czasie wykonywania przeskoku następuje maksymalne wyprzedzenie osz-

lły» I Przygotowanie su? do wyrzutu

23