ARTYKUŁY SPECJALNE
McDonalda wprowadzone w 2010 roku prawdopodobnie są odpowiednie również dla rozpoznawania SR u dzieci oraz osób pochodzących z Azji i Ameryki Łacińskiej pod warunkiem dokładnego rozważenia innych możliwych przyczyn obserwowanych objawów klinicznych. Wartość pre-dykcyjna lokalizacyjnego i czasowego rozsiania zmian ustalanego na podstawie jednego badania neuroobrazowego u dzieci z odosobnionym zespołem klinicznym wymaga określenia w badaniach prospektywnych. Kryteriów McDonalda nie uwiarygodniano jak dotąd u osób pochodzących z Azji lub Ameryki Łacińskiej; konieczne jest zatem przeprowadzenie badań, potwierdzających czułość i swoistość kryteriów w tych populacjach. W diagnostyce różnicowej należy starannie wykluczyć NMO, co może niekiedy być kłopotliwe ze względu na niedoskonałą czułość oznaczeń autoprzeciw-ciał przeciw AQP4, występowanie zmian w mózgu w przebiegu NMO oraz trudności w wykrywaniu rozległych zmian w rdzeniu kręgowym u pacjentów otrzymujących leczenie immunosupresyjne.
Chociaż zwiększenie wskaźnika IgG lub występowanie prążków oligoklonalnych w analizie PMR wspierają rozpoznanie SR, a oznaczanie przeciwciał przeciw AQP4 może pomóc w różnicowaniu, nie ma obecnie swoistych wskaźników biologicznych, potwierdzających rozpoznanie. Obiecujących może być kilka wskaźników biologicznych krwi i PMR62'65, a tomografia spójności optycznej w domenie spektralnej o dużej rozdzielczości może być równie przydatna jak analiza wzrokowych potencjałów wywołanych w ocenie zajęcia drogi wzrokowej66. Przydatność diagnostyczna takich wskaźników wymaga jednak uwiarygodnienia w badaniach prospektywnych.
Podstawą kryteriów McDonalda było wykrywanie zmian w położonych poza korą mózgową obszarach mózgu i rdzenia kręgowego zazwyczaj za pomocą urządzeń wytwarzających pole magnetyczne 1,5 T. Niemniej jednak duża część ognisk związanych z SR występuje w korze mózgowej67’68; można je wykrywać za pomocą obrazowania metodą DIR (double inuersion i'ecovery)69'7i. Wykrycie przynajmniej jednego ogniska w korze mózgowej u osób z odosobnionym zespołem klinicznym może pomóc w identyfikacji pacjentów obciążonych dużym ryzykiem rozwoju klinicznie pewnego SRTo. Zastosowanie urządzeń wytwarzających pole magnetyczne >1,5 T oraz odpowiednio dobranych protokołów badania''6'79 również może zwiększyć wydajność diagnostyczną dzięki większej rozdzielczości, poprawie stosunku sygnału do szumu oraz przesunięciu chemicznemu. Badania wykonywane za pomocą urządzeń 7 T pokazują uszkodzenia w istocie białej i szarej ze zwiększoną dokładnością, umożliwiającą przyżyciowe wykrywanie charakterystycznych cech patologicznych ognisk SR80"83. Metody obrazowania MR, takie jak obrazowanie transferu magnetycznego, umożliwiają wykrywanie nieprawidłowości poza ogniskami uszkodzenia (np. w obszarach mózgu o prawidłowym wyglądzie na obrazach MR uzyskanych za pomocą innych technik), niewystępujące w przebiegu ADEM ani NMO10,84,80. Przydatność takich metod obrazowania w rozpoznawaniu SR u pacjentów z odosobnionym zespołem klinicznym wymaga uwiarygodnienia w przyszłych badaniach.
U wielu chorych z licznymi zmianami demielini-zacyjnymi wystąpienie pierwszego rzutu może być poprzedzone przedłużonym okresem subklinicz-nym. Zdarza się zatem, że w badaniu MR wykonywanym ze wskazań niezwiązanych z SR wykrywa się przypadkowo zmiany w mózgu odpowiadające SR pod względem wyglądu i topografii. Stadium przedobjawowe, określane mianem odosobnionego zespołu radiologicznego, wykrywane jest coraz częściej. U części osób z takim zespołem w toku dalszej obserwacji stwierdza się czasowe rozsianie zmian na podstawie kolejnych badań MR, a u niektórych po kilku latach występują rzuty kliniczne,
Kryteria rozpoznania stwardnienia rozsianego - aktualizacja kryteriów McDonalda z 2010 roku
15