utleniacza, jak np.: Pb07 (Pb704), albo jony S20*2 w obecności Ag' albo NaBiOi. Reakcja połówkowa utleniania manganu(IV) ma postać:
MnO, + 2 H,0 2 Mn04" + 4 H* + 3 e
Jak widzimy, w analizie systematycznej przejście od jonów Mn3' do Mn04" dokonało się w dwóch wyraźnie oddzielonych etapach: zasadowym (powstaje MnOA i kwaśnym (powstaje Mn04’).
Jeżeli mangan wykrywamy reakcją wybiórczą, wówczas obecne w roztworze jony Mn2* utleniamy w środowisku I JNOj wprost do jonów Mn04’. Ilustruje to reakcja połówkowa:
Mn2* + 4 H20 Mn04 ’ + 8 H* + 5 e
Utleniaczami zdolnymi do przeprowadzenia tego procesu, są substancje wymienione jako utleniające MnCb do Mn04". Powstający w tych reakcjach kwas manganowy(VII) (czyli nadmanganowy) HMn04 jest bardzo silnym utleniaczem. Następstwem tego faktu jest niemożność współistnienia jonów Mn04 i nawet słabych reduktorów. W trakcie ogrzewania roztworu badanego, nie tylko jony Cl’, ale także nadmiar jonów Mn2' (z któtych powstają jony Mn04") okazują się „wrogami” tych ostatnich. Odpowiada temu reakcja:
2 Mn04" + 3 Mn2t + 2 H20 -*■ 5 MnO, + 4 H'
Mn04" + 4 ł-T + 3 e MnO-i + 2 H20 2
Mn2* + 2 H20 2 MnO, + 4Hr + 2e 3
O konieczności usunięcia jonów Cl" przed utlenianiem Mn3' (lub MnQ7J do Mn04", wspomnieliśmy już w opisie analizy systematycznej 3 grupy kationów.
W praktycznym wykonaniu analizy metodą wybiórczą musimy pamiętać, aby do mieszaniny utleniającej (PbO-> + roztwór HN03) dodać jedną kroplę roztworu badanego i ogrzewać przez pewien czas w stanie wrzenia. Jeżeli wynik jest niepewny, wówczas możemy dodać drugą kroplę (ale nie więcej!) i znowu ogrzewać. Dowodem obecności jonów Mn2’ jest tylko fioletowo-różowe zabarwienie roztworu, a nie jakiekolwiek zmiany barwy osadu w probówce.
Wspomnieliśmy już o kilku mocnych utleniaczach stosowanych do przeprowadzania procesu połówkowego:
Mn2'+4H20 żt Mn(V+ 8 hf + 5 e Zestawmy ich reakcje połówkowe:
Pb02+4ir+2e <2 Pb2* + 2H,0 Ph)0,i + 8 H* + 2 e £ 3Pb2ł + 4H20 S2082' + 2e 2 SO42 NaBiCK + 6 H* + 2 e H Bi3++ Na*+3 H20
Dwa pierwsze utleniania już omówiliśmy. Wymagają one intensywnego ogrzewania i znacznej kwasowości środowiska. Podobne wymagania dotyczą utleniania nadsiarczanami (np. (NH4)2S20s). Konieczny w tym przypadku jest także niewielki dodatek AgNOj. Nieobecność jonów Ag' powoduje zakończenie utleniania na etapie tworzenia MnO?.
O ile oba tlenki ołowiu(IV) i S2082~ wymagają nieobecności jonów Cf i niskiego stężenia Mn2*, o tyle NaBi03 nie narzuca nam takich ograniczeń. Utlenia on Mn2* do Mn(V „na zimno” i oba słabe reduktory nie stanowią istotnego zagrożenia dla tworzących się jonów Mn(V. Zbilansowanie omówionych reakcji połówkowych utleniania i redukcji pozostawiam Czytelnikowi jako proste ćwiczenie.
79