Skan44

260

Zakazana archeologia - ukryta ktstoria człowieka I

Ciągle coś nowego z Afryki

261

jiSli przedstawiciel Homo su pum sapiens istniałby u Kanajxn -1—1,5 min lat temu, pozostawiłby ;x> sobie dokładnie taką sam.) kość ramtenną. jaką wtedy odkry. to.

Antropolodzy Hent7 M McHenry i Roben S. Corruccini z Umversitpof Califomia potwierdzili, że odkrycie z Kanapoi jirzypoinitu kość człowieka: „koś£ ramienną z Kanapoi trudno odróżnić od kości ramiennej współczesnego Homo l. | w każdym, ledwo uchwytnymi szczególe świadczy ona o wczesnym wyksztafc ceniu się niemal ludzkiego łokcia**.

W swojej pracy z 1975 roku atutom C F. Oxnard zgodził się z tą oceną, stwierdzając. ..możemy potwierdzić, że kość /. Kanapoi zdecydowanie przypomina kości człowieka" Oxnartl uzna! więc. podobnie jak Louis Leakey, ie australopiteki nie znajdowały się w głównej linii ewolucyjnej ludzkiego gatunku W przeciwnym razie mielibyśmy do czynienia z. nieprawdopodobnym rozwojem od niemal ludzkiej kości ramiennej z Kanapoi do znacznie bardziej małpiej kości ramiennej australopiteków i następnie, pomiwnie do hardzię}-ludzkiej kości ramiennej późniejszych hominidów.

Skamieniałość z Gomobre. wydatowaną na około 1.5 min lal. znaleziono razem ze słabo obrobionymi narzędziami kamiennymi W 1981 roku Brigłtto Senui stwierdziła, ze kość rannemu z Combore „nie różni się od kości ramiennej typowego, współczesnego człowieka** Wydaje się zatem, iż do listy dowodów, kwestionujących akceptowany obecnie scenariusz ewolucji ludzkiego gatunku, możemy dodać dwie bardzo starożytne kości ramiert-ne. które zdecydowanie przypominają kości ramienne człowieka: skamieniałość z Kanapoi z Kenii, datowaną na *1-4.5 min lat. i kość z Gomboce z terenu Etiopii, sprzed ponad 1.5 min lat. Potwierdzają one pogląd, że Homo, sapiens sapiens współistniał z innymi, człekokształtnymi i małpoksztaltnjK 1

mi, istotami przez hardzo długi czas

Odkrycia Richarda Leakeya

W 1972 roku syn Louisa Leakeya, Richard, odkrył nad Jeziorem Furkana/ w Kenii rozhitą czaszkę hominida Oznaczono ją jako ER 1470 Jego żona Me-ave. zoolog, dokonała rekonstrukcji tego znaleziska Pojemność puszki mózgowej czaszki wynosiła ponad 810 cm\ więcej niż w przypadku masyw** nych australopiteków Początkowo. Richard Leakey wahał się z przypis* niem gatunku dla swojego otlkrycla. lecz ostatecznie określił je jako Homo habilis. .

Warstwa, w której odkryto czaszkę, leżała poniżej tzw. KBS luff. osaa wulkanicznego¹¹ wydatowanego metodą potasowe-argonową na 2,6 młn Samej czaszce przypisano wiek 2.9 min lat, była więc współczesna szym australopitckóm. Datow anie tufu wulkanicznego zostało jednak pózn»« zakwestionowane. Wsdług nowych szacunków miał on mieć mniej niż 2 rnln I

W pewnej odległości od miejsca, gdzie znaleziono czaszkę ER 1470, choć na tym samym poziomie, John Harris, paleontolog z Muzeum Narodowego w Kenii, odkrył dwie niemał ludzkie kości udowe. Harris wezwał Richarda Leakeya* który donosił później „znalezione kości udowe są odmienne od szczątków australopiteków i zdumicwąjąco podobne do kośd udowych współczesnego gatunku człowieka**. Inni badacze odkryli natomiast kośd udowe odmienne od kośd udowych Homo ereclus.

Pierwszą kość udową, znalezioną przez Harrisa waz z towarzyszącymi fragmentami kośa piszczelowej i strzałkowej, oznaczono jako ER 1481, drugą -ER 1472. Kolejny fragment kośd udowej, który odkryto, określono jako ER 1475. Wszystkie te znaleziska przypisano Homo habilis.

Richard Leakey stwierdzi! jednak w naukowym czasopiśmie, że odkryte kośd nóg „z trudem można odróżnić od kośd nóg H. sapiens, jeśli weźmie się pod uwagę zakres odmian cechujących nasz gatunek" W artykule opublikowanym w National Geographic Leakey powtórzył ten pogląd, oznajmiając. że skamieniałość te .niemal w ogóle nie różnią się od kości nóg Homo sapiens”. Inni badacze zgodzili się z tą opinią. B. A. Wood. anatom z Charing Cross HospitaJ Mcdicał School w Londynie, stwierdził, że kośd udowe .należą do grupy lokomocyjncj „współczesnego człowieka"

Mimo iż większość uczonych nigdy nawet nie pomyślała o takiej możliwości, kości udowe z Koobi Fora można również przypisać hominidowi. który przypominał Homo sapiens sapiens i żył w Afryce około 2 min lat temu.

Kości udow*e ER 1472 i ER 1481 świadczą, że odkrycia stanowiące wyraźnie chronologiczne anomalie nie ograniczają się do XIX wieku. Nadal pojawiają się z zadziwiającą regularnością aż do dnia dzisiejszego, tuż przed na-szyrm oczami, choć z trudem ktokolwiek rozjx>znaje je takimi jakimi one są. 1 samej Afryki możemy przytoczyć cały katalog takich znalezisk: szkielet Recka, szczęka z Kanam, czaszki z Knnjem, kość ramienna z Kanapoi. kość ramienna z Gombore i kośd udowe znad Jeziora Hirkana. Wszystkie te ska-nuenialośd albo wręcz przypisano Homo sapiens, albo opisano jako niemal łudzone kośa. Z wyjątkiem środkowoplejstoceńslach czaszek z Kanjera wszystkie ^w warstwach wczesnoplejstoccńskich bądź plioceńskieh.

Kość skokowa ER 813

^W *974 roku B A. Wood opisał skamieniałą kość skokową (kość kostki) znale-nad Jeziorem Turkana. Odkrył ją między osadem tufu wulkanicznego KBS ^lu”^a leżącą powyżej warstwą tzw. tufu Koobi Fora. Porównał to znalezisko, ozna* ^one jako ER 813, do kości skokowych współczesnych ludzi, goryli, szympan-“ow i mnych naczelnych o nadrzewnym trybie życia. „Skamieniałość ta w pro-®®J linii przypomina kośd skokowe współczesnego człowieka" - stwierdził Wood.

Kość skokową ER 813 wydatowano na 1,5-2 min lat. Osobnik, do którego należała, żył więc mniej więcej w tym samym okresie co istoty określane jako AustralopitJiecus robustus, Homo erectus i Homo habilis.