229
bo wała, jak właśnie histerja. Jeżeli chorzy mają nadzwyczajne zamiłowanie do jednego lub drugiego lekarstwa, to nie trwa ono zazwyczaj dłużej, jak przez tydzień; poczem zjawia się uczucie przeciwne, obrzydzenie i odraza do dawnego lekarstwa. Dlatego co tydzień trzeba przepisać inną herbatę, przyczem nie jest wy-kluczonem, ażeby jakąś herbatę, która się pierwej okazała skuteczną, nie można było po jakimś czasie zalecić na nowo.
Wielu chorym pomagają czasem znakomicie nalewki (tynktury) ze ziół wyżej wymienionych, ale zdarzało mi się często, że niektóre osoby nie mogą znieść spirytusu. W takich wypadkach jest naturalnie tylko herbata najlepszym środkiem. Jeżeli zaś ktoś znosi dobrze tynktury, niechaj je zrobi z kurzego ziela, z korzeni dzięglu, z jałowcu, kozłku lekarskiego i piołunu, ale niechaj je nie mięsza razem, lecz zażywa każdą zosobna. Bierze się zaś codziennie sześć do dziesięć kropli albo na cukier, albo na łyżkę wody.
Często napotykać można ludzi, którym z mową ciężko jakoś idzie, a przy każdem zdaniu, które wymawiają, zacinają się kilka razy. Powodem jąkania może być albo niedostateczny rozwój narządów głosowych, albo jest ono następstwem po przebyciu ciężkiej cho- i roby. Jest to błąd przykry i nieprzyjemny, a często , tylko z trudnością usunąć go można. Lekarskie usiło- | wania nawet troskliwe i wytrwałe zazwyczaj, nie od- J niosły żadnego pomyślnego skutku. Na podstawie długoletniej praktyki przekonałem się, że, gdy nie ma or- j ganicznego błędu, wówczas woda najłatwiej pomoc przynieść może, lub przynajmniej znaczną ulgę, a mianowicie przez zabiegi ogólne na całe ciało i miejscowe narządy głosowe.
Pewnego dnia przyprowadzono mi dziewięcioletnią dziewczynę, która ani jednego słowa bez zająkania się, czysto wymówić nie mogła. Wyśmiewana zawsze przez j swoje wspólkoleżanki w szkole, nie chciała mówić, i za- 1 cięła się tak, że nikt jej do rozmowy nie mógł nakło-^j
nić. Widząc rodzice, że źle się dzieje i dalej tak być nie może, przyjechali z córką do Worishofen. Na szczę-l ście błędu organicznego nie było, .a zająkanie było na-I stępstwem ogólnego osłabienia i nie wykształcenia na: j rządów głosowych. Przepisałem kilka zabiegów celem zadziałania na całe ciało: były to półkąpiołki na prze-! miany z polowaniami całkowitemi i głównie polewania ' - ud. Miejscowe cierpienie w gardle leczyłem płukankami z rozmaitych herbat, które także i pić można po trosze, i tak: Raz płukanka z odwaru skrzypu i i szałwji, drugi raz z odwaru kory dębowej, trzeci raz ze szyszek jodłowych; płukanie takie robiła dłuższy czas na przemiany. Na wewnątrz zaleciłem filiżankę I herbaty, z kurzego ziela i piołunu. Zabiegi te pomogły | znakomicie, dziewczyna przestała jąkać się.
Obok zabiegów wodoleczniczych zalecam jako bardzo skuteczne: brodzenie po wodzie, i chodzenie po mokrych kamieniach. Po kamieniach chodzi się przez dziesięć minut, po wodzie brodzi się tylko dwie do trzech minut, ponieważ zabieg ten działa silniej i drastyczniej. — W podobny sposób leczyłem wielu jąkałów i prawie wszyscy odzyskali potem dobrą wymowę.
Nieraz wpływy kurczowe na narządy głosu są przyczyną jąkania, czasem znowu wywołuje je nagły przestrach. Te jednakowoż rodzaje jąkania łatwo można wy-j leczyć wodą. W końcu chciałem tu zrobić uwagę, że
I jąkający się, powinien mówić jak najwięcej, aby nabrać
wprawy, a mianowicie mówić powinien powoli, sylabami,
■ i rytmicznie w takt. Jeżeli chory zechce trochę popra-■ cowaó nad sobą, wówczas może stan swój poprawić bardzo znacznie.
Oprócz jąkania inne jeszcze choroby nawiedzić mogą narządy głosowe, i przeszkadzać człowiekowi w mówieniu. Takiemi są np. kurcz głośni, i porażenie wiązadeł głosowych.
Kurcz głośni jest kurczowem ściągnięciem wiązadeł
■ głosowych i to w ten sposób, że przez częste powtarzanie się kurczu, może być oddech powstrzymywanym, a nieraz grozi nawet niebezpieczeństwo uduszenia. Choroba ta jest bardzo niebezpieczna i sprowadza najczę-
LL ściej śmierć.