0007401

Pe.

( no )

Pe.

PERGEHS Ziemski, miasto Pam-iilii, przez które przechodził S. Paweł do Paphu, Fenerunt Per "en Pam-philiae Jctor. Cap. 13.

PERI1J0LUS. Zamknięcie, Klauzura. Mur który opasywał przysienck przeznaczony dla kapłanów, Atpcri-bolus exterior secundum Gazophyla-cia. Znaczy także ganek, który otaczał świątynią. Scripluram islam dixerunt ponure in labulis aeneis , etponere eas in pcribolo Sandorom in loco celebri. Rozporządzono, ażeby to oświadczenie było napisane na tablicach miedzianych , które miały bydź postawione na gankach, które otaczały świątynią na miejscu otwarłem dla widoku wszystkich. Ezechiel. Cap. 12.

PERIPSEMA. Słowo greckie, które znaczy brudy, galgany, wjmio-tki. Święty Paweł użył tego wyrazu dla oznaczenia, iż ehrześcianie byli uważani jako brudy i wymiotki świata, Tanquam purgamenla fmjus mundifa-cli sumus, omnium peripsema usr/ue ad/mc. ( i. ad Corinlh. 4.) Jest mniemanie, iż Apostoł na leni miejscu , czyni stosunek do pewnej ceremonii pogan, którzy w czasie powietrza, i innych klęsk publicznych, brali na ofiarę ludzi, ażeby służyły im na zgładzenie grzechów. Tc oni tucząc przez czas niejaki nakładem publicznym, wyprowadzali uwieńczone kwiatami , na miejsce zabicia ich na ofiarę, a lud kładł na nich swe przeklęctwa, prosząc bogów, by spuścili na nich wszystkie skutki swej zapalczywości; potem palono icli i wrzucano w morze mówiąc : Sit pro nobis peripsema. Niech będzie dla nas oczyszczeniem.

PERISCELIDI. Słowogrcckic,znaczy strój, któremi sobie niewiasty zdobiły łytki, to jest podwiązki. Offe-rimus in donariis Domini singuli, quod in praeda auri uwenirc poluimws, pe-riscelidcs, et armillas. Mojżesz w księdze Numeri mówi: że Izraelici, którzy znieśli Madianilów, ofiarowali Panu podwiązki, pierścionki i zausznice, które zdobyli na nieprzyjacielu. Podobnie działo się po zwycięztwie, które Gedeon po wielu lecieeh później odniósł nadtemiż nieprzyjaciółmi. Izajasz także użył tego'wyrazu w wyliczaniu, które czyni, strojów niewieścich. Numeri Cap. 31.

PERIZOMA. Słowo także greckie , przełożone na przepaskę, czyli zakrycie tajemne dla okrycia nagości. Fe-cerunt sibiperizomata. (Gencs. Cap. 3.) Nasi pierwsi rodzice, po dopuszczeniu się grzechu , ujzrawszy się nagicmi, zrobili sobie zakrycia z gałęzi figowych.

PERŁA. Margarita. Perły były bardzo znane u Hebrajczyków, z powodu błizkości odnogi morza Perskiego, gdzie je łowiono, i często są wspominane w piśmie. Salamon nie nieznajdujc kosztowniejszego nad perły , dla okazania piękności i szacunku mądrości, Chrystus zaleca swym Apostołom , a-żeby nierzucali pereł przed wieprzami, Neque projiciatis margarilas oestras antę percos, to jest: niewystawiajcie świętych tajemnic, i prawd religii na bluźnierstwa libertynów. (Mat. Cap.7.)

PERSIA. Wielkie królestwo Azyi, sławne w starożytności dla imienia Cy-rusa jego założyciela, i dla potęgi jego następców. Persowie byli pierwej zwani Elamitami, od imienia Elama, syna pierworodnego Seraa. Za czasów rzvmskich cesarzów, byli nazywani Parti, w obecnym czasie znani są pod dawnem nazwiskiem Persów. Ten naród utrzymywał niegdyś panowanie świata, przez przeciąg lat 230, pod czternastą królami, od Cyrusa aż do Daryusza Kodomana, któremu AIexan-der wielki wydarł tron i życie; niektórzy z tych królów, mają stosunek z historyą świętą i z pismem, i mówiliśmy o nich pod ich właściwcmi i-mionami.

PERSIS. Panienka rzymska, którą Święty Paweł pozdrawia w liście do Rzymian , Salulate Persidcm carissi-jnain. Mówi tam Apostoł, iż ona wiele podejmowała pracy, i dotąd pracuje dla Pana.

PETHOR. Miasto Mezopotamii, gdzie się narodził Balaam , jest doro-zumiewanie się, iż ono było niedaleko Thassaka za Eufratem.

PETRA. Stołeczne miasto Arabii skalistej, tak nazwane, iż jest wystawione na skale, Emilie signum Do-minę dominatorem terrae, de Pctra Deserti. Panie zeszłej baranka panującego ziemi , z miasta Petra na puszczy. (Isasiae Cap. 14.) Czytamy w czwartej księdze królewskiej, że Ama-ziasz królJudy, wziąwszy szturmem miasto Sela , nadał mu imię Jektahel, które jeszcze urtzymuje się do dziś dnia; mówi autor: pospolicie rozumieją że Seta: które to słowo znaczy skałę , jest to same co iPetra.(4i Reg. Cap.ii.)

PJĘDZ miara, Palmus. Miara u Hebrajczyków, która jest dwojakiego gatunku, jedna zawiera w sobie rozległość którą obejmuje wielki palec i mały ostatni u ręki rozciąnione, i to jest pospolita miara piędzi. Mensuram pal-mi habebit tarnin longitudine, quam inlatitudine.{Exod.Cap. 25.) Racionał sądu powinien był mieć wielkość piędzi tak co do długości, jako co do szerokości. Druga zwana Topha/t po hebrajsku, zwana także piędź która zawiera w sobie trzy piędzi pospolite.

PIĘĆDZIESIĄTNIK. Quirtquagena-rius. Ten który ma rząd nad pięćdziesiąt osobami. Constitue ex cis Tribie-nos , et Ccnlurioncs, et Quinquage-narios. Dać jednemu rząd tysiąca ludzi, drugim sta, innym pięćdziesiątu. Był to jeden z owych Magistratów, które Mojżesz ustanowił na puszczy do sądzenia ludu, co uczynił podług rady Jetra. (Exod. Cap. 4.)

PIENIA. Cantica. U Hebrajczyków był zwyczaj zawsze z pieniarai obchodzić uroczystość wielkości Boga, jego-dziel przedziwnych i dobrodziejstw. Ojcowie nauczali swych synów śpiewać je, a że były śpiewane w dni świąt i publicznych zgromadzeń , były najwłaściwsze do uwiecznienia pamięci znakomitszych zdarzeń w przeszłych czasach. Styl śpiewów, jest żywy nadzwyczajny, jest jednak naturalny, stosowny do przymiotów i natury pieśni, które w swych uniesieniach postępują z żywenn i gwaltownemi wypadkami, wolny od związków powszechnych , których domaga się mowa zjednoczona, raz umysł porusza i porywa serce, i wpaja się łatwićj w pamięć. Najdawniejszy śpiew który mamy, jest ten, który Mojzesz ułożył po przejściu morza czerwonego, w którym uniósł