0259

KOŻLAROGI.    257

o czem świadczy przepis listu sądowego z aktu w Piotrkowie feria secunda post Epi-phaniae, anno 1410.

Stanisława z Moj ko wic, wspomina kaptur korczyóski w roku 1439.

Piotra kasztelana sędomirskiego, tejże familii, za panowania Kazimierza Wielkiego skrypta niektóre wspominają, a naznaczniej katalog przy synie biskupie krakowskim Floryanie, który się pisał z Mokrska, a o tym tak czyni wzmiankę, opowiedając go synem wyżej pomienionego kasztelana, a matki Chrystyny. Był wzięt z probostwa krakowskiego, dwudziesty ósmy od zaczęcia wiary chrześciańskiej biskup krakowski, cano-nicae per mam scrulinii a capitularibus conformiter, secunda Februarii eledus, poBodzę-cie z domu Róża, a roku 1367, w Awinii przez Grzegorza jedenastego tego imienia papieża potwierdzon i poświęcon, u którego sam był, Casimiri Poloniae regis tangue patroni adjut-us intercessionibus et consensu. Ten w miasteczku Bodzęcinie zamek zmurował, miasto także Bodzęcin, i drugie Iłżę, murem i wieżami ozdobił, kościół w Dobrowodzie, a drugi w Węgleszynie ojczyźnie swojej zmurował, kielich złoty z drogiemi kamieńmi, casulam et dalmaticas z żółto gorącego axamitu sprawił do kościoła krakowskiego, kamienicę na prawej stronie w kanoniczej ulicy dobrze murem oprawił, którą kapitule darował, obwarowawszy, aby ten kto w niej będzie mieszkał, dawał po dwie grzywnie na każdy rok z niej. Ołtarz sub titulo sancti Joannis antę portom latinam fundował, do którego dziesięcinę wyteczną w Pielgrzymowicach od stołu biskupiego darował. Tenże pre-bendę we wsi swojej Mokrsku z dóbr swoich fundował. Tenże zamek znaczny in suae domus gloriam murare latere ceperat, wszakoż nie dokonawszy umarł. Tego tam dokłada w katalogu, aby ten początek muru miano rozebrać na kominy szlachta okoliczna z wolą jego synowców, tak barzo, ut vix nunc tam sumptuosi aedificii appareant uestigia. Sedit annis tredecim, umarł roku 1380, dnia szóstego miesiąca lutego, w dzień świętej Doroty, a w kościele krakowskim w kaplicy świętego Tomasza apostoła którą sam nadał, sub tabula erea sepultus reguiescit. Fiat animosus ecclesiae defensor.

Tenże Kazimierza Wielkiego króla polskiego, który na namowę Sandywoj a starosty sędomirskiego z domu Topór, wsi Złotej, i drugich do niej przynależących zapowiedział robotę, zaklął a nie rozgrzeszył, aż wolne wsi kościołowi puścił, chociaż był Kazimierz księdza który go pozywał, we Wiśle utopić dał, co uczynił dworzanin jego Kochan z domu Rawa. Po tym Floryanie został Zawisza z domu Róża; to o nim w katalogu pisze, u Kromera czytaj o nim w księgach 12. U Miechowity w księgach czwartych capit 35. te słowa coć się na przodku pisały. U tegoż historyka w capitulum 29 czytaj o nim te słowa: Ludouicus autem rex Ilungariae, per oratores Polonorum, Flo-ńanum episcopum, et Janusium regni Poloniae cancellarium, ut regnum Poloniae suscipe-ret, solicitalus.

Klimunt z Mokrska kasztelan radomski, przyjął do herbu z innymi Jelitczykami w Hrodle Gierduta, o czem przywilej unii hrodelskiej świadczy, w roku 1413.

W roku 1419 wspominają rozdzielne listy syny Floryanowe z Mokrska. Naprzód Piotra któremu się dostały Dziewiąte, Komorniki, Sulimierzyce, Obrazowice.

Floryana, któremu Pacanów, Niegosławice, Rataje, Schuchczyn.

Jana, któremu Brudzów, Widuchowa, Poskorowice.

Biblioteka Polska. Herby rycerstwa polskiego, Bartosie Paprockiego.    ts