0420

420

O KLEJNOCIE

apud summum pontificem Jtdium guartum, aż tego po nim chciał, aby się na posłudze jego bawił. A gdy mu się do domu potrzebą wymówił, z namowy przyjaciół, którzy go do tego wiedli, aby rzeezypospolitej służyć znaczniej mógł, dał mu listy do legata swego Eugerium żeby in mense summi pontijicis, coby się jedno apud ecclesias cathedrales otworzyły, jemu,napierwej dal. A to było w roku 1565. Ale gdy się ukazał do domu, zaraz mu żmudzki biskup Wiktorzyn Wierzbicki ardziekanią żmudzką spuścił. Tam zaraz na sekretarski urząd przysiągł, na sejmie piotrkowskim w roku 1567, i tam dowcip swój wielki pokazał. Dał mu potem biskup krakowski Padniewski pomieniony kan-toryą krakowską.

Gdy dano znać o śmierci Stępowskiego, sekretarza z domu,Junosza, który był posłem w Neapolu dla rekuperowania dóbr po królowej Bony, to jest barskiego księstwa i Rozsany, także i summy, którą była dała na pewne dobra w tamtem królestwie, zaraz go król na miejsce one posłał in Majo w roku 1599. Kędy jechał pro di-gnitałe regia, dostatkiem niemałym, mieszkał tam czas długi. Za namową potem Vice-regis neapolitani tam się ożenił, pojął Julią córkę marckionis de Lauro, synowicę rodzoną książęcia w ueapolitańskiem królestwie, Monłis Leonis, domu Pignotellów starodawnego i zacnego w onej krainie. Stryj był jej drugi regni Siciliae pro-rcx ct thesaurarius re-gni neapolitani. Wesele było Montis Leonis duce, który się spowinowacił z domem Ko-' 1 urn nów, na którym przedniejsi panowie królestwa onego i postronni posłowie byli, w roku 1580 in Augusto, z którą miał syna Franciszka, wszakoż młodo umarł ten syn.

Kasper Kłodziński, brat Stanisławów rodzony, starosta błoński i wołkinicki. Ten się także w postronnych krainach sprawom ludzkim przypatrzył. Naprzód gdy Ferdynand cesarz córkę książęciu mantuańskiemu dawał do stanu małżeńskiego, do Włoch był jechał, tam i języka, i około koni wszelakich sztuk i opatrzenia dostatecznie przewykł, tak iż na dworze króla Augusta ledwie nie przedniejszym był do ćwiczenia koni. W wojskach niemieckich sprawam się rycerskim przypatrując, wiele bywał, gdzie i męstwo w potrzebach znaczne pokazował, zkąd łaskę cesarza Ferdynanda i Maxymiliana, także elektorów imperii znał, wszakoż miłość ojczyzny nie dopuściła mu tam zabawy. Przyje-^: chawszy, jechał na dwór Zygmunta Augusta, w roku 1563. Naprzód był jurgieltnikiem ■ w Piotrkowie na sejmie, i zaraz mu była zlecona stajnia. Posłań z końmi do Nowego miasta Korczyna, potem do Knyszyna, a przez sześć lat był na tym urzędzie, mając przez trzy tysiące koni i z sługami do nich przynależącemi, pod swą mocą. Potem w roku 1270 ożenił się; pojął kniehinią Annę, córkę sędziego ziemskiego grodzińskiego, rotmistrza i męża sławnego, który się pisał z Masala w Smoleńskiem województwie. Ta naprzód hyła za Sebastyanem Dybowskim, ątarostą knyszyńskim, z łęczyckiego województwa, herbu albo familii Nałęcz, po której niemałe majętności trzymał w łęczyckiej ziemi i na Wołyniu, o czem pod herby litewskiemi; dano mu potem starostwo wołkinickie.

Po śmierci króla Augusta, panowie tak koronni jako i księstwa litewskiego, .obrali go przedniejszym do strzeżenia ciała i prowadzenia do Krakowa, co wszystko porządnie i z wielką uczciwością sprawił. W interregnum pierwsze w kole mazoweckiem perswadował