0080

II. 5. 6. KEGELINDA (m. HERMAN); MIESZKO II LAMBERT. 65

inna, którą się Thietmar również w kronice swej zajmuje. Chwilowe, nieznaczne zresztą nieporozumienie, jakie w r. 1007 zaszło między Bolesławem a Hermanem, nie może służyć za dowód¹), że w czasie tym małżeństwo Hermana z Regelindą, zerwane przez śmierć tej ostatniej, już nie istniało. Owszem, dalsze opowiadanie Thiet-mara wskazuje na bardzo ścisły i zażyły stosunek Bolesława z Hermanem, przyczem charakterystyczną jest rzeczą, że Herman ciągle jest nazywany zięciem (gener) Bolesława, a Bolesław teściem (socer) Hermana²). Ostatnia tego rodzaju wzmianka odnosi się do czasu świąt wielkanocnych (25 kwietnia) r. 1014³), zaczem przypuścić można, że jeszcze podówczas Herman miał Regelindę za żonę, a więc, że śmierć jej nastąpiła dopiero po tym czasie⁴).

Data dzienna śmierci jej jest natomiast pewną. Oba Nekr. Naumb.⁵) notują pod dniem 21 marca zgon Regelindy (Relegundy), założycielki katedry naumburskiej. Ze te wzmianki odnoszą się do naszej Rege-lindy, wykazaliśmy powyżej.

Herman.

Syn Ekkeharda I, margr. miśnijskiego, od r. 1009 margrabia miśnijski, zmarł między 24 października 1031 r. a 17 grudnia 1032 r.⁶).

6. Mieszko II Lambert.

Jako syna Bolesława Chrobrego poświadczają go współczesne źródła niemieckie, jak Thietmar⁷), Rocz. Kwedl.⁸), Wippo⁹) i inne, z polskich Gall¹⁰) i późniejsze. Matką Mieszka według wyraźnej wskazówki Thietmara¹¹) była Emnilda; Długosz¹²), który Bolesławowi daje jedne tylko żonę, Węgierkę, rzekomą Judytę, każe też (błędnie) rodzić się Mieszkowi z Judyty. Rocz. Kwedl.¹³), a za nim Ann. Saxo ¹⁴) nazywają go filius natu maior, określenie, bezwzględnie rzecz biorąc, nieprawdziwe, gdyż Mieszko miał dwu starszych braci (II. 2. 3.), a trafne tylko w odniesieniu do synów Bolesława z trzeciej jego żony Emnildy; pośród nich był on starszym, jak wynika z Thietmara ¹⁵), który na pierwszem miejscu wymienia Mieszka, a potem dopiero mówi o drugim synie (Ottonie). Przydomek Gnuśnego, (segnis, ignavus) zjawia się bardzo późno w historyografii naszej, n. p. w Rodow. książ. poi.¹⁶) i w Pocz. król. poi.¹⁷), a jak się okazało z najnowszych badań¹⁸), nie odpowiada rzeczywistości; natomiast już wcześniej, jak n. p. w Rocz. Traski¹⁹), oznaczano go cyfrą porządkową: Mieszko 11 (sectmdus Meschó).

Prócz słowiańskiego imienia nosił też Mieszko imię zachodnie Lamberta. Wynika to z Rocz. kap. krak.²⁰) i z Rocz. Pozn.^2l), które, podając pod r. 1025 śmierć Bolesława, dodają, iż nastąpił po nim Lambertus Jiliua eius. Jest to pierwszy (i ostatni) w rodzinie Piastów wypadek, w którym użycie obu tych imion na oznaczenie tej samej osoby niewątpliwie jest poświadczonemu

Datę urodzenia Mieszka podaje Rocz. Kamień.²²), a za nim Ann. Sil. comp.²³) i Chroń, princ. Pol.²⁴) pod r. 990; w Rocz. Krasiń.²⁵) podany jest rok 989; daję jednak pierwszeństwo Rocznikowi Kamień, jako starszemu, a nadto i z tego względu, że przyjęcie wcześniejszych o jeden rok urodzin Mieszka, a przeto także i dwu jego starszych sióstr, wymagałoby przyjęcia wcześniejszej o rok daty ślubu Bolesława z Emnildą (I 8.), tak, że na dwa pierwsze małżeństwa Bolesława i urodziny dzieci z tychże małżeństw brakłoby już odpowiedniego czasu. Wiadomość Thietmara²⁶), że już w r. 1013 Mieszko używany był przez ojca do poselstw na dwór cesarski, potwierdza wiarogodność daty Rocz. Kamień., a zarazem wykazuje błędność twier-

9

1

Jak chce Posse, Cod. dipl. Sax. reg. A. I. 36 i uw. 223.— 2) Chroń. 153. 154. 198. — 3) Ibid. 198: interea Hi-

2

rimannus marchio pascha duxit cum socero (Bolizlao). — 4) Por. też Hirsch, Jahrbiicher Heinr. II. I. 254. — “) Mittheil. a. d.

3

Gebiete hist.-autiq. Forsch. I. 56.; Schoettgen i Kreysig, Diplomataria II. 163. — 6) Posse, Cod. dipl. Sax. reg. A. I. 66. —

4

1) Chroń. 96. 185. 186. 199. 229. — 8) Mon. Germ. SS. III. 90. — 9) Ibid. SS. XI. 264. 269. — 10) Mon. Pol. I. 403.

5

414. - U) Chroń. 96. - 12) Hist. Pol. I. 140. — 13) Mon. Germ. SS. III. 90. — 14) Ibid. SS. VI. 676. — 15) Chroń. 96. —

6

16) Mon. Pol. III. 281. — 17) Ibid. III. 292. — 18) Lewicki, Mieszko II. 87 i n. — 19) Mon. Pol. II. 829. — 20) Ibid.

7

II. 794. - 21) ibid. V. 879. — 22) ibid. II. 777. - 23) ibid. III. 672. - 24) Ibid. III. 444. — 25) Ibid. III. 129. —

8

26) Chroń. 185.

9

Balzer, Genealogia Piastów.