0929DRUK00001763

251

REFRAKCJA ASTROMOMICZNA

Stosując powyższe twierdzenie do całek (ar) i (as), których granice są a = 0, b = 1, otrzymujemy:

C₁ — a" (1 — u -f- ku) dw

dw

J j'cotg²s'+ 2 u ’

C₂ = \ a" J (1 — u + a w) dw o

Oznaczmy jeśzcze

i

f do>

{u — aw)² dw

j y(cotg^,y z -j- 2»)^s

/cotg² z -j- 2 ii

"Ą,

(aw)

(ax)

(w — aw)² dw / (cotg² z + 2 w)³

to, po uwzględnieniu pierwszego ze wzorów *(v), znajdziemy na wartość refrakcji następujący wzór:

R = A₀    -j- K/y.    (101)

57. Obliczenie całek I\ i i,. Obliczenie refrakcji według wzoru (101) sprowadza się do znalezienia wartości całek T₁ i I₂, określonych przez wzory (iw) i (ax). Przyjmując, jak poprzednio, że pomiędzy w i u zachodzi związek (91') i uwzględniając wzór (aJT), znajdujemy

=(i — f) (2/-a) (1 - |V).

Gdy dalej przez X oznaczymy dowolną stałą, której wartość później w^r sposób stosowny określimy, i na prawnej