0929DRUK00001733

521

ASTRONOMICZNA RACHUBA CZAKU

lako epokę 0, od której liczyć będziemy lata, przyjmujemy rok 1900. (idy dalej przez t rozumieć będziemy libzbę dni średni cli słonecznych, które upłynęły od epoki

1900 styczeń 0.0 czasu śr. groenwiehskiego,

to średnia długość słońca w epoce t po opuszczeniu wyrazu drugiego stopnia wynosi według piątego ze wzorów (255)

/._Q =- 279°41' 48".04 + 3«t8".3fe t-

Kładąc odpowiednio t — 0 i t — 12, otrzymamy dla roku 1900 gregoriańską i juljańską długość noworoczną słońca w Greenwich Gdy oznaczymy pierwszą przez ,L⁽^, a drugą przez I}⁰’, to jest

L⁽^ = 279° 4l' 48".04,

£i^p)    ió.

Weźmy najprzód pod uwagę noworoczną długość juljańską. W kalendarzu juijańskim lata, których liczba nie jest podzielna przez 4, mają po 365 dni, lata zaś, których liczba jest podzieliła przez 4, mają po 1^6(1 dni. 'Ponieważ jest

354S".33 x 3tJ5 = 1295140".61 = 360° — Ś59".39,

3548".38 X 366 = 1298688".94 = 300° + 2&8fc".94 =

= 360° — 859".39 + 3548".33,

więc w okresie czteroletnim wzrasta juljańska noworoczna dlu gość słońca o 3548".33—4 x 869".39 = 110".77.

Gdy przez ą oznaczymy liczbę roku, liczoną od r. 1900,. to długość noworoczna juljańska w Greenwich dla roku 1900 -|- .$■-wynizi się przez w zór

Lf = 291° 31' 28".00 —859".39 s + 3548",33

w którym

s-j- 3 4

oznacz

S I •)

na jbliższą ulamko't\ i

s + 3

(295)

a liczbę całkowitą, co do wartości i mniejszą od niego. Wzór ten uwzględ-