9429
2101

FIZYOLOGIA UKŁADU KRWIONOŚNEGO 105

czewką i dają jej obraz na papierze; jeżeli płaszczyzna, na której się otrzymuje najwyraźniejszy obraz szpary, jest styczną do powierzchni papieru, na ostatnim otrzymamy wyraźny obraz szpary i obu poziomów cieczy.

Przy tym sposobie fotografowania jasności obrazu sprzyjają jeszcze następujące okoliczności:

Szpara z manometrem, zawierającym ciecz (ryc. 52), gdy poziomy nie są na jednej wysokości, przedstawia właściwie 3 różne

c', d' odległość ciemnych prążków na matowem szkle odpowiadająca odległości poziomów cieczy c, d w manometrze różniczkowym.

środowiska: 1) ad: przestrzeń, na której obie rurki zawierają ciecz,

2)    cd: przestrzeń, na której tylko jedna rurka zawiera ciecz, i w końcu

3)    bc — na której obie rurki zawierają tylko powietrze.

Ponieważ ciecz zawarta w rurce silniej załamuje promienie światła niż powietrze; ponieważ nawet przy zupełnie wązkiej szparze, rurki cylindryczne manometru, a także cylindry cieczy, zawarte w rurkach, odchylają promienie mniej lub więcej ku środkowej linii, przeto po przejściu przez szparę, promienie w każdem z tych środowisk będą miały nieco odmienny kierunek i przesuwając soczewkę w tę lub inną stronę można ustawić ją tak, że tylko promienie na przestrzeni cd, t. j. odpowiadające różnicy po-