9429
3301

FIZYOLOGIA UKŁADU KRWIONOŚNEGO 117

każdego narządu się zwiększa, w miarę zwężania się zmniejsza. Jeżeli więc kończyn^. górną lub dolną, język lub inny narząd umieścimy w jakiemś naczyniu o stałych ścianach i zapomocą odpowiedniej błony kauczukowej w kształcie mankietu naczynie to zamkniemy, to, łącząc takie naczynie zapomocą rurki kauczukowej ze zwykłym poligrafem (bębenkiem Mareya), zauważymy, że ciśnienie powietrza lub wody, otaczającej narząd, wciąż ulega zmianie. Zwiększa się przy każdym skurczu serca, zmienia się przy wdychaniu lub wydychaniu, w chwili zaś, gdy pod wpływem jakichś czynników nastąpi rzeczywiste rozszerzenie lub zwężenie samych naczyń, wskutek zmian objętości, znajdującego się w zamkniętej przestrzeni narządu, następuje znaczniejsza zmiana: podniesienie się

Ryc. 57.

Pietysinograf Mosso’a.

lub zmniejszenie ciśnienia, jednakże na tych pagórkach lub zagłębieniach zostają umieszczone fale oddechowe i pulsowe. Typem dla tych wszystkich przyrządów jest t. zw. pletysmograf M o s s o ’ a (patrz ryc. 57), który się składa ze szklanej rury ABC, zaopatrzonej dwiema rurkami L i B, z których jedna L służy do napełnienia przyrządu i stałego utrzymywania ciśnienia w przyrządzie, druga zaś B do połączenia z poligrafem. Na ryc. 58 linia a przedstawia krzywą zmian objętości ręki, zależną od tętna i oddychania, które przedstawia linia b. Na wzór pletysmografu Mossa zostały podane rozmaite inne aparaty n. p. mały przyrząd do badania nerki, śledziony i t. p.

5. Oznaczenie szybkości ruchu krwi w tętnicach.