94290501

PIZYOLOGIA UKŁADU KRWIONOŚNEGO 89

niu ciśnieniu krwi w tętnicy. Doświadczenie H. v. Recklings-hausena wykazały, że aparat ten wykazuje tem bliższe liczby do ciśnienia rzeczywistego w tętnicach, które u zwierząt było bezpośrednio oznaczane zwykłym manometrem, im większą szerokość posiada mankiet; przy 15 cm. szerokości mankieta różnica pomiędzy ciśnieniem, oznaczonem bezpośrednio w art. brachialis lub femo-ralis, wynosiła zaledwie parę milimetrów, a w niektórych doświadczeniach otrzymano prawie zupełną zgodność. Przyrząd Riva-Rocci’ego może być także zastosowany i do oznaczenia ciśnienia minimalnego. Manometr połączony z mankietem, podobnie jak sfigmometr, od chwili, kiedy się rozpoczyna ucisk na tkanki ramienia, wykazuje ciągłe wahania, zależne od skurczów serca. Gdy więc w miarę podnoszenia ciśnienia, spostrzeżemy moment, w którym tętno wprawdzie jeszcze nie znika, ale pulsacye manometru połączonego z rękawem zaczną nagle wzrastać, to ciśnienie, które manometr wykazuje w tym momencie, możemy uważać za minimalne, w chwili bowiem najniższego ciśnienia tętnice zostają zupełnie spłaszczone, lecz gdy wskutek skurczu serca ponownie zostaną rozszerzone, rozszerzenie to daje większe wahania, aniżeli w tej chwili, kiedy przy niższem ciśnieniu tętnica jeszcze nie była zupełnie zaciśnięta i część krwi przepuszczała. Normalne ciśnienie u człowieka w art. brachialis lub femoralis wynosi około 160 mm. Hg. Ciśnienie w naczyniach włoskowatych. Już rozmaite schematy,

0 których wspomniano wyżej, wykazały, że ciśnienie tem bardziej spada, im mniejsze są naczynia i że skutkiem tego w naczyniach włoskowatych musi być inne niż w tętnicach. Opisane powyżej przyrządy oczywiście do oznaczenia ciśnienia w tych najdrobniejszych naczyńkach zastosowane być nie mogą. Do tego celu potrzeba było obmyśleć nowe, któreby pozwalały oznaczyć ciśnienie w tak drobnych rurach, jakiemi są naczynia włosko watę. Pierwszą

1 może najłatwiejszą metodę podał Kries.

Do cienkiego pręcika szklanego, ustawionego pionowo w osobnej podstawce, tak. aby ten pręcik mógł się posuwać tylko w kierunku pionowym z góry na dół, przymocowuje się od dołu szkiełko nakrywkowe oznaczonej wielkości. Ciężar płytki i pręcika oraz powierzchnia płytki muszą być znane. Na górnym końcu tego pręcika umocowuje się lekką miseczkę, której ciężar również musi być znany. W celu oznaczenia ciśnienia w danej okolicy, przykładamy do skóry płytkę możliwie równolegle do powierzchni i ukła-