94294601

630 A. ROSNER

tające pęcherzyk właściwy, będący tworem na wskroś nabłonkowym. Ściany jego tworzy nabłonek oddzielony od wewnętrznej łącznotkankowej osłony przez bezpostaciową cienką smugę (tunica propriaf wyścielający cały pęcherzyk w kilku warstwach (membrana grannlosa). W jednem miejscu nagromadzenie tych nabłonków jest znacznie większe i tam tworzą one pagórkowatą wyniosłość (cu-mulus), w której spoczywa jajko (owocyt). Komórki nabłonkowe sąsiadujące bezpośrednio z jajkiem, a więc stykające się z jego

Ryc. 123.

Pęcherzyk w jajniku 20-letniej kobiety w okresie wzrostu. a jajko (ściślej oocyt I rzędu), b komórki membrana granulosae, tworzące liczne warstwy, c pęcherzyki pierwotne.

osłoną (zona pellucida) układają się promienisto i są wyższe oraz więcej ziarniste niż otoczenie (corona radiała). W skład tej korony wchodzić może więcej niż jedna warstwa komórek. Cała zresztą jama pęcherzyka wypełniona jest płynem (l'tquor folliculi).

Pytanie skąd bierze się płyn, nie jest ponad wszelką wątpliwość rozstrzygnięte; obrazy drobnowidowe, wykazujące karyolyzę i rozpad komórek membranae granulosae zdają się przemawiać za tern, że w tym rozpadzie leży źródło liąuoris folliculi. Z drugiej strony szybkość z jaką płyn się gromadzi, wielka żywotność nabłonków, w których obrazy karyokinezy są jednak częstsze niż karyolizy, wreszcie fakt, że po dokonanej owulacyi komórki te