KSE9262 II L
40

122

mieniąc , znał i ślepotę jeilnycJi a nieprawość dru-gi.'h, klórz się jej widokom dali powodować. Szczęściem dla nie,go, że znaleźli się wówczas -ludzie wyżsi umysłem i sercem, którzy miłując nie dla siebie tylko swój kraj, przebaczali mu łatw o jego małżeństwo, chociaż je uważano za błąd polityczny. Przebaczali jedynie dla tego mniejsze zboczenia, aby un knąć wielkich nieszczęść, ochronie naród od nierządu, a może i wojny domowej. Byli niemi Jan Tarnowski kasztelan i Samuel Maciejowski biskup, Krakowscy. Mądre ich rady i powaga u społziomków , wydźwignęły króla z lałszywego położenia, a kraj ocaliły od wielkiego wsti ząśnienia.

Na tern koniec spraw sejmowych roku i548. Opowiadanie ich teraźniejsze podług nowa odkrytych listów⁷, różni się cokolwiek, mianowicie w⁷ dalach, od pierwszego, któreśmy dawniej ogłosili (1). Gdy zaś jedne drugich są dopełnieniem, łatwo w ięc będzie późniejszemu pisarzow i dziejów⁷ naszych, połączywszy w jedno całą tę nader ważną korrespondenciją, dójść prawdziwego szeregu działań ęejmowych.—Poteny cośmy dotąd pow iedzieli, zostaje nam jeszcze jedna kwestija do rozwiązania. Znane są czytającej publiczności: Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki odrodzenia pod koniec wieku J VII, w dawnej Polsce, wydawane przez Ale rand''a Przezdzieckiego i Edwarda Rastawieckiego. (Serya pierwsza w Warszawie i Paryżu). W zeszycie XII, pod tytułem. Portrety dwóch żon Zygmanta Augusta króla Pols., umieszczona jest jedna rycina wystaw ująca oprawę książki będącej niegdyś własnością tego monarchy, a druga zawierająca dwa portrety na blasze olejno malowane, które się znajdują z obu stron wewnątrz tej oprawy; jeden z nich EI-(1) Ob. Pisma Historyczne moje. T. I. od str. 15 7 do str. 20 9.