KSE9262 II L
94

170

wszyscy na spiawiedliwość utyskują. Atak zatem posłowie hnet żegnanie między sobą namawiać poczęli. Panowie jako wczora w iedząc to, mając, pierw ej między sobą radę, po posły posiali aby do nich przyszli, oni im wskazali, że my się już w niw ecz wdawać niechcemy, jedno prosto takeśmy postanowili, abyśmy żegnali, a owa już do panów przyjść niechcieli. Zatem panówi£'s pośrodku siebie do nas posłali biskupa Krak. i pana Poznańskiego podawając nam żebyśmy na tern przestali, hbych małżonki naszej niekoronowali, ani tu jej iii. wiana nie-zapisowali. Myśmy odpowiedzieli, iż co się tycze wiana, na około tego jednak łacniej by się namowy czynić mogły, lecz około koionaciej tedy na tern dignitas nostra zawisła. Nos autem honorem nostnęm a nobis auferre omnino nolnmus. Owa iż s tein odeszli od nas, i potem iż posłowie iże się jachać napierali, do nich panow ie s po-śrzodku także sieine do posłów pana Poznańskiego s panem Kaliskim posłali napominając ich aby zetrwali, k czemu zwolili. Dziś nakoniec za się biskup Krak. w ojewoda Krak. i Poznański do nas s pośrodku rady przyszli i polem biskup Kujawski; Płocki, Łęczycki, Ruski wojewodowie nam perswadować abych koronacją na stronę odłożyli i także i wiano. My podle pierwszej odpowiedzi, takżeśmy im odpowiedzieli, iż my tego co się tycze około koronaciej salta dignitate nostra żadną miarą uczynić nieinożemy. Ad extremum X. biskup Krak. s panem Kiak. do nas przyszli nas upominając abyśmy tę koronacją nakoniec na drugi sejm odłożyli, k czemuśmy za długiemi tadynki zwolili, żeby koronacja królowej jej m. na drugi sejm była difłerowana. Panowie to od nas posłom podali i s tern s pośrodka siebie między posły X. biskupa Krak. s panem Poznańskim i s p. Kaliskim posłali, gdzie i na to posłowie zwolić niechcieli, jedno prosto do nas