KSE9262 II L86

204

wszystkim na fiwangielią, że nigdy nie myślał opuszczać wojska w niebezpieczeństw ie ('!). Korzystając wówczas z wrażenia , jakie to w ea^ł',i obozie zrobiło, objawił, że wy,ść taborem chcets i uważa to za pewny i jedyny sposób wyprowadzenia wszystkich w całości do kraju. Dało się nakoniec wojsko temi środkami uspokoić, i przywieść do posłuszeństwa. Qśm dni gotownno się do pochodu, i ośm dm bawiono Turków umowami, to oświadczając im powolność w układach, to znowu domagając się od nich znakomitych zakładników w osobie Hussein paszy, i samego nawet Mirzy-hanlemira, to nakoniec, ofiarując znaczny podarek pieniężny Iskienderowi (2). Z diugiej strony Turcy, złudzeni gotowością naszych do traktatu, podjeżdżali pod ohoz, raz wywołując Kalinowskiego który już zginął, drugi raz wyzywając do pomó-w cnia Koreckiego; to naprzemian znów u strzelali do o-kopu, i podsuwając, kosze sianem napchane, grozili przypuszczeniem szturmu (3). Ale 27 września, dumny Kan-temir, samemu nawet Iskienderowi straszny, zerwał dalsze umowy i groźbami swojemi to sprawił, że natychmiast wysłańca Polskiego uwięziono (4), a Boczuka namiestnika Gracijana, schwytanego w bitwie, na pal wbito, i Turcy ostatecznie obóz napal# postanowili. Nie było więc czasu do stracenia, i potrzeba niezwłocznego od-wiófu stawała się co chwila naglejszą.

(1)    Szemberk, Relacya.

(2)    Przytaczamy to na wiarę autora Kollektaneów, który szczego'ły wyprawy Cecorskiej pisał podług jednej kroniki Osmańskiej. Ob. T. I, str. 140.

(3)    Wołoskie dzieye niektóre w Biblio. Staroży. IV, p. 212.

(4)    Zwyczaj to był powszechnie od Turków przyjęty, więzić posła lub parlamentarza, skoro się miały rozpocząć kroki nieprzyjacielskie. Ob. powody tego w dziele-: Tableau generał de -ĘEmpire Ottoman, par M. Muradjea d’Ohs$on. Paris 1824. T. VII, p. 387.