KSE9262 II L
24

pisanych od czasu przybycia królewskiego do Krakowa,' aż do wyjazdu na sejm Piolrkaw oki. Głównym ich przed-mioleni jest zdrowie, wygody i bezpieczeństwo Barliary, a zawsze przebija się bojaźń o lajemne zamachy jej me-ju zyjaciół w Litwie, przez Bonę kieroyvane. Siał na ich czele Hlebowicz wojewoda Wileński. August dośledził znoszenia się jego w tym celu ze starą krolową. i tein pilniej zalecał zostawionym do straży Barbary panom, bppzność; około zdrowia jej królewskiej miłości. Znając, czułość i drażliwośc kobiecą upominał Radziwiłła, żeby się starał natchnąć dobrym animuszem Barbarę i niedo-pusżczał żadnych pogłosek do jej uszu. Kazał przejmować listy dworzan pisane z DuLinek do Krakoyva z wiadomościami o młodej królowej; i razom gotując się do wytrzymania nadchodzącej burzy w Piotrkowie, domagał się u Radziwiłła i matki jego, wydania mu tych listów Kmity w ojewodj Krakowskiego, do nich pisanych, w których znajdowała się jakakolwiek wzmianka o małżeństwie królewskiem. Wymagał nawet od nich, ażeby się dalej w żadne stosunki z Kmitą nie wdawali, który duchem Bony przejęty w szystkich sprężi n używa do prze-ciwienia się Królowi. Jednakże ożywiał się nadzieją, że sprawy jego w koronie spokojnie się ułatwią, Zastanawiał go wprawdzie upór Wielkopolanów, że posłow na sejm przyszły wybrać niechcieli: ale z drugiej firony mniej się tein frasował, ho tym sposobem za zmniejszeniem oppozyeii, spodziewał się łacniej różne prawa stanowić, których kraj w t\m czasie potrzebował. Sejm tymczasem na SU Wawrzyniec zwołany do Piotrkowa, musiał być odwleczony: przyszły bowiem usilne o to proź-by od Wielkopolan i innych ziem, i król rad nie rad zezwolił na tę zwłokę. To go już stanowczo zdecydowało do sprowadzenia Barbary do Polski, chociaż pierwej mnie-