KSE9262 II L75

253

górę wziąwszy nail Chyzyr-paszą, już samego nawet w niewolą zabrali; gdy postrzegłszy 1o Saiymsak-Muhain-med-paszaj nieczekając rozkazu wezyra, wpadł z 500 ludźmi na Polakon i odparłszy ich;' - odbił jeńców (1). Tatarzy widząc szwank.-swoich, w rozsypce napastować i z pola na góry uchodzić zaczęli: ale z drugiej strony od Prutu, zebrawszy się w zbyt przemagającej !sile, lak gwałtownie naparli Lisowczykow, z prawej strony obozu w osobmm szańcu stojących, że ich pomimo mężińj obrony aż pod same okupy zapędzili. Wszakże przybył un wcześnie na pomoc waleczny Denhoff na czele swoich rajtarów' i dwóch rot kozackich, i tak dosadnie wsparł polianców, że im dużo ludu ubiwszy, aż za góry odegnał. Dostał się w tenczas w l ęce.zw ycięzców, pierwszy jeszcze żywy Turczvn saudżak Tehiński, który wszakże we trzy godziny z ran umai ł (2)$ w znawszy, że siła ich wszystkich na sto tysięcy wynosiła Nikt jednak « i o., cliciał dawać leniu w iary , w nosząc że gdy by nieju zyjaciel był silniejszy, nigdiby się nie chciał narazić na skończenie takim sposobem utarczki dnia pierwszego. Wszyscy więc. zostali w przekonaniu, że. liczba Turków z Talarami-40,000 głów przenosić nie mogła. W takim stanie rzeczy, można było dzielnemu i doświadczonemu rycerstwu mierzyć się bezpiecznie z niesfornym, acz zawzięciu

(1)    Tak pisze Kaima, tlziejopis Turecki str. 331 (ap, Hammer, IV 512), którego dzieło pod tytuł. TaĄchi Kaima (llistorga przez INaimę), zajmujące dzieje Osmanów aż do r. 1640, wyszło w Konstantynopolu w r. 17 34.

(2)    List rotmistrza S. T. do Zamojskiego wojewod. Kijows. w rę-kopiśmie (ob. dodat. pod Kr. i>) i Wołoskie dzieje w Bibliot. Staroż. Wójcie. IV 209. Dziejopisowie nasi źle, zamiast tsun-dżak, co znaczy chorąży, to jest chorąztwa Tehińskiego zarządca, nazywają sędziak, niewymieniając nazwiska jego. Obacz, co o tym wyrazie pisze Sękowski, Collectanea t. I, 119.