KSE9262 II L72

350

są tam jednak prócz właściwego autorowi wysłowienia sLg niektóre myśli i jiewien zwrot, pewna dążność do zmniejszenia u potomnych sławy i uroku bisior, cznegr, Barbary, w czem się chce różnic od naszego zdania Mniemamy zatem,*, że jest obowiązkiem naszym, jaki Biografa który się przyczynił do przypomnienia spółcze-snym cokolwiek dowodmej tak niepospolitego wypadku w dziejach, podać kilka uwag z tego powodu, bez względu nawet na (o, co jednemu Recenzentowi podobało się powiedzieć, ze artykuł o którym mowa, więcej wart niż dwutomowe pamiętniki nasze! P Szajnocha w rozdział*-Szkiców^ swoich pod tytułem Barbara Radziwiłłówna, chciał okazać, że Barbara była kobietą zwyczajną, że jedynie w łasnego pragnęła szczęścia, i że jej postać w bi-storyi znika, obok poświęcającej się dla kraju Jadwigi i obok bohaterki Chrzanowskiej'—Oceniając jego zdania, dla który ch rozdział o Barbarze jest napisany, odpowiemy że autor zupełną ma słuszność co do drugiego Iw jer dzenia; i nikomu też nie przyjdzie na myśl po ogłoszeniu naszych pamiętników porównywać Barbarę z Królową Jadwigą, a tym bardziej z Chrzanowską, której zupełnie inne, i nie podobne do tamtych miejsce w dziejach należy. Zdaje się nang-.że i my dostateczny dowód tego daliśmy,j szukając dla porównania z Barbarą, historycznej niewiasty w obcych dziejach, gdyśmy w naszych nic do niej podobnego znaleźć me potrafili. Nadto powiemy, że gdybyśmy nie jak autor pamiętników o królowe, Barbarze, ale jak autor historyi kraju, albo lnslo-ryi panowania Zygmunta Augusta, sądzili o niej: naturalnie w jiierwszem położeniu niebyłoby się co rozszerzać nad tym wypadkiem, który więcej do scen domowego życia królewskiego, aniżeli do polityki należał, bo mniejby się może upierano o rozerwanie tego małżeństwa w na-