485
BOJKOT — BOLESŁAW CHROBRY
bistjch pomiędzy przynależnymi państwa, które ucieka się do wojny, a przynależnymi jakiegokolwiek innego państwa. Pakt przewiduje współdziałanie członków Ligi Narodów w stosowaniu sankcyj gospodarczych i finansowych. Pomoc wzajemna ma na celu sprowadzenie do minimum skutków ujemnych i szkód, jakie zawsze mogą w konsekwencji wywołać sankcje dla państw, postępujących w myśl art. 16 i 17 Paktu. Współdziałanie dotyczy również przeciwstawienia się środkom specjalnym, jakieby zastosowało państwo, gwałcące Pakt. Brzmienie przepisów art. 16, przewidujących środki przymusowe o charakterze bojkotu, prowadzi do wniosku, że członkowie Ligi Narodów obowiązani są z mocy samego prawa do indywidualnego zastosowania sankcyj, bez oczekiwania na wypowiedzenie się jakiegokolwiek organu Ligi; obowiązek zaś porozumienia międzypaństwowego powstaje, gdy chodzi o bezpośrednie lub pośrednie skutki, jakie sankcje mogą wywołać dla interesów członków Ligi Narodów. Pakt nie stoi jednak na przeszkodzie w możliwości porozumiewania się członków Ligi Narodów w sprawie zastosowania sankcyj; co więcej, praktyka najnowsza i jedyna wykonania art. 16 dow i, że państwa mogą powołać specjalny organ międzynarodowy, któryby opracował plan sankcyj. Przez uchwalenie sprawozdania komitetu z 6 października 1935 Rada Ligi Narodów stwierdziła 7 t. m., że rząd włoski uciekł się do wojny z Abisynją z pogwałceniem art. 12 Paktu, poczem Zgromadzenie wyraziło życzenie, aby członkowie Ligi Narodów — z uwagi na pożyteczność ustalenia koordynacji w zarządzeniach, jakie wydadzą przeciwko Włochom, — utworzyli komitet w celu zbadania i ułatwienia koordynacji tych zarządzeń. W wyniku przeprowadzonej pracy Komitet Koordynacyjny wypowiedział się 2 listopada za wprowadzeniem sankcyj od 18 t. m. i zaproponował określone środki bojkotu. Państwa wykonały obowiązek statutowy, wydając odnośne przepisy wewnętrzne. W Polsce obowiązywał od 18 listopada 1935: dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 16 listopada 1935 „w sprawie wykonania art. 16 Statutu Ligi Narodów" (Dz. U. R. P. Nr. 83, poz. 511) i rozporządzenie Ministra Skarbu z 13 listopada 1935 „o ograniczeniach obrotu towarowego z Włochami oraz posiadłościami włoskiemi" (Dz. U. R. P. Nr. 82, poz. 510). Dekret zakazywał dokonywania na obszarze polskim czynności udzielania pożyczek lub kredytów rządowi włoskiemu, domicylowanym we Włoszech wszelkim osobom fizycznym i prawnym, oraz wzywania do uczestnictwa kapitałów na rzecz tych osób. Rozporządzenie wprowadzało zakaz przywozu i wywozu towarów w obrocie z Wiochami. Po zakończeniu wojny wło-sko-abisyńskiej przez debellację terytorjum abisyńskiego, dalsze utrzymanie sankcyj stało się bezcelowe. Oceniając słusznie obowiązki, włożone na członków Ligi przez art. 16 Paktu, Polska zniosła od 2 lipca 1936 dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z 16 listopada 1935 i rozporządzenie Ministra Skarbu z 13 listopada 1935.
Literatura: BoUack: La lot mondiale de boycoltage douanier. Paru 1913, — Brotcns La junspmdence fłdćrale du boyco-ttage. paris 1823. — Bruch O.s Les aanctions en droit tn-temational public. Paris 1933. — Carrasai II boicottagęyo-Borna 1924. — Egetmeyer R.t Der Boycott alt tnler-nalionalt Wafle. Leipzig 1929. — Greanhowakl W.t Zagadnienie sankcyj międzynarodowych Ligi Narodów. Warszawa 1930. — Hadjtacoa D. N.i Les sanclions intemationaUs de la SociiU des Nationt. Paris 1920. — Hoflhen R.s Le boycotlagc deuant les cours anglaites 1901—1923. Parts 1923. — Jafmx R.s La naturę des mesures eołrcitioes du Pacte de la SociiU des Nations. Warszawa 1932. — Laferriśret Le Boycott et le droit inłemational. Ber. gin. de dr. public. 1910t t. XVII. sir. 288 nast. — Laidtmr H. Boycotes und the Labor Struggl. New York 1914.— Lalder H.s Boycott. Encyclopedia of the Social Sciences. New York 1931. — Llcfmann R.s KartelU und Trusts. Stuttgard 1918.—Marchke R,: Boycottsperre und Ausspemmg eine social-rechtliche Studie. Jena 1911. Rópke W.: Bojkott. Hand-wOrterbuchder Staatswissenschaflen. Jena 1926.- Rybaraki Rj Bojkoty ekonomiczne w krajach obcych. Kraków 1916. — S4* fóriades; Biflezions sur le boycottage en droit intemational. 1912. — Vmwsangea H.t Les aanctions intemationales dana la SociiU des Nations. Paris 1920. — Weber Ad.t Kampf zwischen Kapitol und Arbeit. Tilbingen 1920.
C. B.
Król polski w latach 992—1025. Byl nietylko budowniczym i organizatorem Państwa Polskiego, rozwijającym skromne początki ojcowskiego, t. j. Mieszkowego księstwa, ale zarazem twórcą głębokiej idei mocarstwowej, realizowanej przez dynastję piastowską, a pod niejednym względem stanowiącej wytyczną dla polskiej racji stanu poprzez wieki aż do doby bieżącej.
Wychowany pod wpływem otoczenia niemieckiego, więc dobrze zorjentowany w polityce Cesarstwa, od zarania swych rządów konsekwentnie a roztropnie dążył do uniezależnienia swej władzy od zachodniego sąsiada. Nie zrywaiąc narazie związków z ces. Ottonem III, podjął walkę ze Słowia-