B574 822

208 WŁADYSŁAW KOPYTOWSKI

dwoinki, prątki, jakby prostokąty (środkuwa część pałeczki niezabarwiona) lub czółenka, leżące najczęściej między morfologicznemi elementami, niekiedy jednak wewnątrz białych ciałek krwi. Ze wzgiędu na skłonność prątka do pacior-kowatego układania się nadał mu UNNA nazwę „streptobacillus“; barwi się barwikami anilir.owemi jak inne mikroby, nie barwi się jednak metodą Grama. DUCREY’OWI nie udało się wykrytego przez się zarazka wyhodować na pożywkach, przeszczepiał jednak wysięk wrzodu wenerycznego na tego samego chorego z wynikiem dodatnim. Po kilku następnych przeszczepieniach otrzymał wrzód, zawierający tylko prątki wrzodu wenerycznego, które przeniesione na zdrowego osobnika wywołały owrzodzenie swoiste.

W celu wykazani" obecności omawianych prątków w wysięku owrzodzenia, należy brać materjał, zeskrobując łyżeczką podminowane brzegi od wewnątrz. Pomeważ szankry już są same przez s^:ę na dotyk bolesne, wyskrobywanie należy robić po miejscowem znieczuleniu 5—10°/o-owym wodnym roztworem nowokainy. Materjał należy rozprowadzić ostrożnie na szkiełku przedmiotowem cienką warstwą (łańcuszki rozpadają się łatwo). Preparat utrwalamy bądżto nad płomieniem, bądź też mieszaniną wyskoku z eterem w równych częściach, a następnie barwimy jakimkolwiek barwikiem anilinowym np. mieszanką Pappenheima, błękitem metylenowym, fuksyną Ziehla i t. d. Barwienie skrawków przedstawia duże trudności, ponieważ pałeczki Ducrey a, choć łatwo się barwią barwikami anilinowemi odbarwiają się jednak po zadziałaniu wyskoku na skrawki.

Już CH. AUDRY zaznaczył, że tylko takie owrzodzenia należy uważać za szankry, w których można odnaleźć prątki Ducrey a. Lecz AUDRY wykrył w wydzielinie z pochwy i w tłuszczu z worka napletka u zdrowych ludzi laseczniki, które morfologiczn e i barwliwością (GRAM) są zupełnie podobne do prątków Ducrey’a-Dnny, szczepione jednak nie wywołują owrzodzen szan-krowatych. Opierając się na tern, nie możnaby rozpoznawać prątków Ducrey’a na podstawie jedynie morfologji i ich właściwości barwień.a się.

Pierwszymi, którzy otrzymali czyste hodowle prątka Ducrey'a byli ISTA-MANOW i AKSPIANZ ; autorzy ci użyli za pożywkę odwaru suchej sproszkowanej skóry człowieka z agarem. Następnie cały szereg autorów otrzymał czyste hodowle na pożywkach, składających się z agaru z domieszką krwi lub surowicy ludzkiej, królika lub psa; należy tu wymienić LENGLEIA, GRIF-FONA, LE SOURFłA, BEZANęONA i innych (KAMIMURA poleca agar z żółtkiem jaja kurzego). Celem otrzyman a czystej hodowli na pożywkach, należy owrzodzenie powierzchownie wyjałowić nalewką jodową, przemyć wodą przekro-ploną, opatrzyć watą, a na drugi dzień wziąć z bocznych głębszych części owrzodzenia materjał do szczenienia¹). Już po upływi“ doby w cieplarce (37°)

1

Łatwiej otrzymuje się czystą hodowlę ze świeżego wrzodu, powstałego przez przeszczepienie ropy gdziekolwiek w skórę np. na przedramieniu. Miejsce zaszczepione przykrywa się na 24 godzin szkiełkiem zegarkowem aż do czasu rozwoju krosty, z której rozwija Się wrzód weneryczny.