B574 853

KIŁA 239

przemęczeniu układu nerwowego, stanowią również jeden z ważnych czynników etjologicznych. Dowodem tego są też same plemiona kolorowe, które z chwilą rozpoczęcia trybu życia narodów cywilizowanych stają się bardzo podatne na wiąd rdzenia i porażenie postępujące.

Powstawanie schorzeń parasyfilitycznych MUCH objaśnia anafilaksją. Dowodem jej są objawy skórne, występujące po szczepieniu luetyną i pallidyną (zawierające krętki blade), jako odczyn ustroju uczulonego. Dowodzi on, że ustrój posiada ciała ochronne w różnej ilości, niezawsze dostatecznej do zwalczenia zakażenia. Antagonizm pomiędzy występowaniem ciężkich i częstych obiawów skórnych, a schorzeń parasyfilitycznych układu nerwowego WAC. STERLING tłumaczy w taki sposób, iż im częściej występują nawroty, tern częściej w skórze, która, jak wiemy, jest głównym siedliskiem spraw odpornościowj'ch, wytwarza się nowa ilość przeciwciał — i one to chronią ustrój od schorzeń parasyfilitycznych.

Zarażenie kręćkami płodu. Aż do odkrycia zarazka kiły przypuszczano dwie możliwości przechodzenia tej choroby z rodziców na dziecko: pierwsza sposobem rozrodczym przez nasienie lub jajko, d*"uga przez łożysko. Bardzo chętnie zgodzono się na czysto ojcowskie udzielanie syfilisu przez nasienie. Pogląd ten opierano na spostrzeżeniach, !ż w małżeństwie często wystarcza leczyć wyłącznie tylko ojca, żeby się rodziły zdrowe dzieci. Twierdzono, iż matka, nawet rodząc dzieci, obarczone syf’ isem. przeważnie pozostaje zdrową; nie posiada objawów tej choroby, rodzi zdrowe dzieci, jeśli połączy się ze zdrowym mężczyzną, a po urodzeniu dziecka syfilitycznego może się od niego zarazić kiłą. Przypuszczano również możność nabywania syfilisu czysto macierzyńskie go, gdyż matki, zarażone syfilisem, mogą rodzić dzieci syfilityczne nawet od zdrowych mężów. W macierzyńskiem przeniesieniu zarazy syfilis mógłby być udzielony zapomocą jajka, albo już po poczęciu przez ło żysko. Matka, która zaraziła się nawet w ostatnim miesiącu ciąży, może w łonie swem przez łożysko udzielić kiły dz^;ecku. Przypuszczano także, iż płód, obarczony syfilisem przez ojca, oddziaływa podczas ciąży również na zdrową matkę: może zakazić matkę (choc en retour), gdyż spostrzegano u niej podczas ciąży zjawiania się objawów drugorzędnych. Twierdzono również, iż matka może pozostać niezarażoną syfilisem, a także odporną na ten jad — immunitas (Prawo Co 11 es a). Również dz’eci, zrodzone z rodziców sy-filitycznych, a nie zakażone kiłą, posiadają jakoby niewrażliwość na zarazki tej choroby (Prawo Profetty). Niewrażliwość dzieci na zarazki syfilisu objaśniano przypływem toksyn od ustroju matki, zakażonej syfilisem, do niezakażonego dziecka. Poglądy powyższe uległy w znacznej mierze zmianie w ostatnich latach. Najprawdopodobniej zakażenie płodu następuje tylko przez łożysko i musi być poprzedzane zmianami w łożysku, gdyż normalne łożysko zarazków nie przepuszcza. Istotnie w razie porodu płodów kiłowych znajdujemy często mniejsze lub większe zmiany w naczyniach kosmk^w.