Magazyn63001

826

ŁOWIECTWO — ŁUBIEŃSKI HR. JÓZEF

szkodę ma ostoję w kilku obwodach łowieckich, obowiązani są do wynagrodzenia szkody solidarnie właściciele wszystkich tych obwodów (art. 55—56). Postępowanie odszkodowawcze — które winno być wdrożone w wypadku bezskutecznych prób ugodowych u wójta gminy — i wydanie orzeczenia należy do specjalnego sądu rozjemczego ukonstytuowanego dla każdej gromady z przewodniczącego, mianowanego przez starostę i dwu sędziów, powołanych po jednym przez każdą ze stron. Orzeczenie sądu rozjemczego jest ostateczne, a może być zaczepione w ciągu dni 7-miu odwołaniem do sądu okręgowego tylko z przyczyny naruszenia przepisów postępowania przewidzianych w art. 61—67 ustawy (art. 68).

Ustawa zawiera nadto szereg szczegółowych sankcyj karnych (§§ 75—86) należących — z wyjątkiem kar za ubicie żubra, samicy łosia, bobra lub kozicy (art. 73) — do kompetencji właściwego starosty (art. 86).

Literatura: Ansion Kazimierz: Rozp. fi. P. z 3. XII. 1927. Złoczów 1928. — Domaniewski Januszu Geograficzne rozmieszczenie zwierząt łownych w Polsce. Lwów 1926. — Dorna-nietcsM- Kreczmer: Sprawozdanie z działalności Skusi badania wędrówek ptaków. Warszawa 1936. — Gorczyński Walenty: W sprawie dzieriawy polowali w lasach państwowych. „Łowiec Polski**. Warszawa 1936. — Kalendarz Myśliwski 1928—1937. Warszawa 1937. — Katnocki Stanisław Podręcznik łowiectwa. Warszawa 1929. — Kobylański Józef Władysław: W obronie uiytecznej zwierzyny łowną. Przemyśl 3927. — Krawczyński Wieslatc: Łomectwo. Warszawa 1924. — Martyniec Leon* Choroby zwierzyny łowną Poznań 1936. — Mniszek-Tchórznicki Mieesyslatc: U pra-Śródeł lowiecttoa. Siedlce 1935. — Meztbitancaki-Lubicz Bdicardf Ginące zwierzęta w Polsce i potrzeba ich ochrony. Kraków 1928. — Ossowski Leon: Choroby zwierzyny loumej Toruń 1933. — Podstawy łowiectwa. Wilno 1935. — Hó-tyński #\ I Sekechtel E.s Ekonomiczne znaczenie łowiectwa dla naszego kraju. Warszawa 1921. — Statut Polskiego Związku Lomeckiego. Warszaw 1936. — Ustawa o ochronie przyrody t 10. III. 1933. — W od steki Kazimierz jun.: O wędrówkach ssaków. Warszawa 1935. — Wróblewski Konrad: Żubr puszczy białowieskiej. Poznań 1927.

Adam Lardemer.

Łubieński hr. Józef

Ł., ziemianin-ekonomista, urodził się w Zamościu, 16. X. 1797 ^r- Najmłodszy syn Feliksa, ministra Księstwa Warszawskiego. Kształcił się w Liceum Warszawskiem, a następnie w Uniwersytecie Krakowskim i w Akademji Górniczej we Freibergu. Zamieszkał w Pudliszkach, w Poznańskiem, w dobrach swej żony. Pierwszy w Księstwie uporządkował u siebie stosunki włościańskie. Należał do organizatorów Tow. Kredytowego Ziemskiego Poznańskiego. Podczas powstania listopadowego wysłany był przez rząd narodowy zagranicę celem zaciągnięcia pożyczki. Brał udział w pracach dr. Marcinkowskiego i hr. Mielżyńskiego koło podniesienia stanu średniego w Księstwie Poznańskiem. Straciwszy majątek na nieszczęśliwych operacjach handlowych, przeniósł się na Ukrainę, a następnie do Królestwa. Zmarł w Warszawie 31. X. 1885 r.

Jest autorem anonimowo wydanej broszury „O chłopach" (Lipsk 1847), przypisywanej bratankowi i zięciowi jego, hr. Pawłowi Ł. W broszurze tej przedstawia stosunki chłopskie na ziemiach polskich i podaje projekt rozwiązania kwestji agrarnej, wzorowany głównie na reformie, przeprowadzonej w Księstwie Poznańskiem. W roku 1848 wydal „System wolnego handlu i podatkowania" (Lipsk). Idee tu zawarte rozwinął w pracach niemieckich: „Der freie Handel und der Finanzetat", „Die Abgaben und das Kapitał" (Berlin 1849) i „Wahre Grundlage zur Organisa-tion der Arbeit" (Breslau 1848).

W pracach tych Ł. rozpatruje sprawę robotniczą. Uważając, że proponowana przez socjalistów reforma ustroju społecznego nie będzie mogła być szybko przeprowadzona, proponuje środki doraźne dla polepszenia położenia robotników. Nadewszystko skasowanie wszelkich podatków, spadających na robotników, a zwłaszcza podatków pośrednich i zastąpienie ich przez podatek od dochodów fundowanych („od rzeczy"), do których zalicza również dochody urzędników (ale wyłącza place). Dalej, przyczynę pauperyzacji ludności upatruje w systemie protekcyjnym. Cla nietylko podnoszą cenę towarów, ale ograniczają zbyt i produkcję. Powoduje to bezrobocie i spadek plac robotniczych. Domaga się wobec tego polityki wolnohandlowej. Wreszcie, stojąc na stanowisku teorji funduszu płac, uważa, że można dostarczyć tani kredyt, a tern samem podnieść place, przez reformę kredytu. Taką reformą byłaby wolność bankowa. Ł. pisywał poza tem na tematy religijne.

Literatura: Koafołotuiikf.* Studio nad kwestią icłościańską. Lwów 1938 — Lubieński T.: Henryk Lubieński i jego bracia Kraków 1886 — ŻychttńsM T.t Złota kstęga szlachty polskiej. Poznań 1886.

A. Grodek.