Magazyn6 3901

935

MIĘDZYNARODOWA ORGANIZACJA PRACY

62.    Bezpieczeństwo pracy w przemyśle budowlanym w zakresie rusztowań i podnośników.

Konferencja XXIV — Genewa 1938.

63.    Statystyka plac i godzin pracy.

c) Stan ratyfikacyj. Gdyby M. O. P. była uprawniona do ujmowania uchwalonych konwencyj w ogólnie obowiązujące ustawy, jak tego pragnęli niektórzy inicjatorzy tej instytucji, a co kolidowałoby z suwerennością poszczególnych państw, wówczas wynik jej 19-letniej działalności byłby ogromny i o wielkim zasięgu wpływów na ukształtowanie się stosunków socjalnych we wszystkich państwach, co najmniej zaś w państwach należących do M. O. P. w charakterze jej członków. W dzisiejszym jednak stanie rzeczy ta bezsprzecznie obfita wydajność jej pracy wywiera znacznie mniejszy wpływ, a zasięg jego całkowicie zależny jest nie od samej M. O. P., lecz od oddźwięku, jaki wywołują jej usiłowania i dążenia w poszczególnych państwach, co znajduje swój wyraz w ratyfikacji uchwalonych przez nią konwencyj. Dotychczasowa ilość ratyfikacyj pozostawia jednak wiele do życzenia. Do końca 1938 zarejestrowano coprawda w Sekretarjacie Ligi Narodów 810 ratyfikacyj, co jednak wobec 63 uchwalonych konwencyj i 57 państw należących do M. O. P. stanowi liczbę stosunkowo niewielką i daleką od stanu, który można byłoby uznać za całkowicie zadowalający. Wynosi to bowiem zaledwie 22% tej idealnej liczby (3591), któraby była osiągnięta, gdyby wszystkie państwa, należące do M. O. P. ratyfikowały wszystkie dotychczasowe konwencje.

Największą stosunkowo ilość ratyfikowanych konwencyj zgłosiła do rejestracji Hi-szpanja — 34, potem Chile — 33, Belgja — 32, W. Brytanja, Nikaragua i Urugwaj — po 30, Bułgar ja — 29, Luksemburg i Irlandja — po 27, Kuba — 26, Francja — 24, Meksyk — 23, Nowa Ze-landja i Holandja — po 22, Szwecja i Ju-gosławja — po 21, Polska — 20. Inne kraje zgłosiły po kilkanaście i wreszcie najmniejszą ilość, bo po jednej lub co najwyżej po kilka ratyfikacyj zgłosiły: Litwa i Unja Płd. Afrykańska — po 7, Stany Zjednoczone Ameryki — 5, Albanja, Wenezuela i San Domingo — po 4, Afganistan, Irak, Liberja i Turcja — po jednej.

Największą ilość ratyfikacyj, bo w 35 państwach, osiągnęła konwencja 27, uchwalona na XII konferencji w 1929 r., oraz 19 na VII konferencji w 1925 r. Następnie w 33 państwach — konwencja 16, uchwalona na III konferencji w 1921 r., w 32 — konwencja 7 (konferencja II z 1920 r.) i 15 (konferencja III z 1921 r.), w 31 — konwencja    2    (konferencja    I    z    1919    r.),

11 i 14 (konferencja III z 1921 r.), w 30 — konwencja    4    (konferencja    I    z    1919    r.),

w 29 państwach konwencja 18 (konferencja VII z 1925 r.), w 28 państwach — konwencja 5 (konferencja z 1919 r.) i 8 (konferencja II z 1920 r.), w 26 — konwencja 9 (konferencja II z 1920 r.) i w 25 — konwencja 13 (konferencja III z 1921 r.).

Polska, jak zaznaczono wyżej, z 20 zare-jestrowanemi ratyfikacjami, zajmuje w rzędzie państw 17 miejsce. Ratyfikowane przez nią konwencje są następujące: 2, 5 do 19 włącznie oraz 22, 23, 27 i 48.

Literatura: Berenstein A.: Les organisations ouurtórw, leurs compćtences et leur rdle dans la Sociótć des Nations, et notam-ment dans l*organisation intemationale du trawił. Paris 1936.— Butler H. B»: The International Labour organisation. London 1920, — Diz atu d*Organisation Internationale du Trava.il. Prćface par Albert Thomas. Bureau Int. du Travail. Genbve 1931. — Fehlinger: Intemationales Arbeitsamt. „Handwdrter-buch der Staatswissenschaflen¹¹. Jena 1923. — Tenie: Inter« nationaler Arbeiterschutz. Berlin 1926. — Gedart: Les clauses de tramil dans le Traitć de Veraailles. Paris 1920.— Grooii Zygmunt: Międzynarodowa Organizacja Pracy. Kraków 1927. — Guerreau M.: Vorganisation permancnte du tramil. Paris 1923. — Hetherington H. J.: International Labour Legislation. London 1920. — Informations Sociales. M. B. P. Genewa od 1922. — International Labour Organisa-tion» The First Decade. London 1931. — Labour as an International Problem. London 1920. — lLorwin Lewis LLabor and Intemationalism. New-York 1929. — Lotce B. E.: The intemational protection of labor. N.-York 1921. — Mahaim E.: UOrganisalion permanente du tramil. Paris 1925. — Manes: Intemationales Arbeitsamt. „HandwSrterbuch der Arbeitswissen-schaftHalle a/S. 1930. — Perigord P.: The Intemational Labor Organization. New-York 1926. — Ple Paul: Traiti ćlćmentaire de legislation industrielle. Les lois ouwiires. Paris_t 1931—33. — „Praca i Opieka społecznaCzasopismo Ministerstwa Pr. * Op. Spoi. Warszawa od 1921. — Projekty konwencyj i zalecenia przyjęte przez M. K. P. na dwunastu sesjach w latach 1919—1929. Przełożyła Sterling Heima. Warszawa 1929. — Pribram: Problemc der intcmationalen Sozialpolitik. Berlin 1927. •— Ritzmann: Intemationale Sozialpolitik. Mannheim 1925. — Bose Adam: Międzynarodowa Organizacja Pracy, jej cele, budowa, działalność. Warszawa 1923.— Scelle Georgea: UOrganisation intemationale du tramil et le B. I. T. Paris 1931.— Sterling Helena: Międzynarodowa Organizacja Pracy i jej działalność. Warszawa 1928. — Sukiennicka-Zamztoict Halina: Międzynarodowa Organizacja Pracy. Warszawa— Wilno 1929. — Thomas Albert: Intemationale Arbeitsorgani-sation. „Intemationales HandwOrterbuch des Gewcrkschaff-wesens^M. Berlin 1930.— Traktat pokoju między mocarstwami sprzymierzonemi i skojarzonymi i Niemcami„ podpisany w Wersalu 28 czerwca 1919 r. Dz. U. R. P. Nr. 35 z 1920.

Edmund Jan Reyman.