Nr. 51
Pokrój kozy i jego ocena
23
4) |
Miednica — 6 p., ogon — 2 p. |
8 punktów | |
5) |
Kończyny przednie — 4 p., k. tylne — 4 p., | ||
ruchy — 3 p |
11 |
99 | |
6) |
Jądra u capa lub wymię i mleczność kozy |
14 |
77 |
7) |
Wysokość w kłębie, krzyżu i długość tułowia |
12 |
ft |
8) |
Waga |
4 |
99 |
9) |
Pochodzenie i mleczność |
21 |
77 |
10) |
Zdrowie i pielęgnacja |
5 |
97 |
Ogółem 100 punktów
Już pobieżny rzut oka na poszczególne pozycje przytoczonej skali wskazuje, że projektodawcy tej oceny uwzględniają w niej w dostatecznym stopniu bardziej istotne cechy pokroju, co się wyraża odpowiednią ilością punktów na nie przypadających. Również u-względnia się w znacznej mierze pochodzenie i mleczność. W tym ostatnim wypadku są brane w rachubę dokumenty, stwierdzające kontrolowaną wydajność oraz rodowód zwierzęcia.
Szczegółowe przepisy ułatwiają wycenę w punktach. Przy wycenie pochodzenia i mleczności bierze się pod uwagę zarówmo mleczność ocenianej sztuki, jak też mleczność matki i babki.
Przy wycenach pomiarowych bierze się za podstawę wymiary wzorcowe dla danej rasy, gdzie są uwzględnione dopuszczalne wahania. Przekroczenie ustalonych norm w dół lub górę jest karane obniżeniem ilości punktów, przewidzianych dla danej pozycji, co znów jest ujęte szczegółowo w odpowiednich przepisach.
Zwierzęta, uważane jako dojrzałe do użytkowania i reprodukcji, muszą otrzymać przy licencji odpowiednią ilość punktów, o ile mają być uznane oficjalnie, jako materiał nadający się do rozpłodu. W myśl tych przepisów osobnik, który uzyskał mniej niż 70 punktów, nie może być użyty do rozpłodu. Sztuka, która uzyskała od 70 do 85 punktów, zalicza się do materiału hodowlanego II klasy, wreszcie sztuki, które uzyskały od 86 punktów wzwyż, zaliczane sr. do I klasy hodowlanej. Mimo pewnej sztuczności i dowolności przytoczona ocena punktowa ułatwia w praktyce hodowlanej licencjonowanie kóz i wskutek powyższego zasługuje na uwagę.
W związku z tym należy nadmienić, że na konferencji fachowej, zwołanej przez Sekcję Chowu Kóz Ocena puukto przy „Centralnym Komitecie do Spraw Hodowli Dro- wa w Polsce, biu” w porozumieniu ze Śląską Izbą Rolniczą, która się odbyła w Katowicach w r. 1938 celem omówienia spraw związanych z akcją zmierzającą do rozwoju hodowli kóz użytkowych, ustalono między innymi również własny system oceny punktowej kóz celem ułatwienia wpisu zwierząt rasowych do ksiąg hodowlanych.
Odpowiednia skala oceny składa się z następujących pozycji:
1) Głowa, szyja, skóra, sierść, rogi 10 punktów
2) Przód, kłąb, łopatka, bark, ożebrowanie, szerokość
i głębokość przodu 15 „