44
Wrocławskiego list, w którym tak powiada: „Zauważono takie, że Baltzer w swej książce x) powtarza błędy Giinthera, i sprowadziwszy cały spór do tego, czy ciało ma swój odrębny od rozumnej duszy pierwiastek życia, posunął się nawet do tego stopnia nierozwagi, że przeciwne twierdzenie (t. j. katolickie) nazwał heretyckiem i tego dowodził wielu słowy. Przeto nie możemy dosyć silnie tego potępiać, mając wzgląd na to, że zdanie stanowiące w człowieku duszę rozumną, z której ciało czerpie i ruch, i życie wszelkie, i czucie, jest zdaniem naj-powszechniejszem w Kościele, a bardzo wielu doktorom, i to co największym, tak się wydaje połączone z dogmatem Kościoła, że jest jego słusznem i jedynie prawdziwem tłóma-czeniem, a stąd bez narażenia się na błąd w wierze i zaprzeczone być nie może8 2).
Wykazaliśmy przeciw materyalistom, że człowiek ma duszę, przeciw dyodynamistom, inaczej także witalistami zwanym, że tylko jedna, a nie więcej dusz znajduje się w człowieku. Tu możemy jeszcze na jeden punkt zwrócić uwagę, by tem lepiej wykazać niedorzeczność teoryi atomistycznej, przypisującej życie jedynie działaniu sił czysto chemicznych i fizycznych. Wiadomo jest, że najpierwotniejszą formą człowieka jest zarodek czyli zapłodnione jajko. Drobniuchny ten
Książką ta, p. t. „Uber die Natur des Menschen“, nie wyszła w druku, gdyż Baltzer przesłał manuskrypt do Rzymu dla recenzyi, oczywiście, książka nie zobaczyła światła dziennego.
2) „Notatum praeterea est Baltzerum in illo suo libro, cum omnem controversiam ad hoc revocasset, sitne corpori vitae principium ab anima rationali ipsa discretum, eo temeritatis progressum esse, ut oppositam sententiam et appellaret haereticam et pro tali habendam esse multis verbis argueret. Quod ąuidem non possumus non veliementer improbare considerantes hanc sententiam, quae unum in homine ponit vitae principium, animam scilicet rationalem, a qua corpus quoque et motum et vitam omnem et sensum accipiat, in I)ei Ecclesia esse communissimam atque doctoribus plerisque et probatissimis ąuidem maxime, cum Eccle-siae Dogmate ita videri coniunctam, ut huius sit legitima solaque vera interpretatio, nec proinde sine errore in fide possit negari“.