page0050

—Mój Henryczku!— rzeki ojciec, podając mu tabliczkę marmurową—napisz mi swoje życzenie o zimie.

I Henryczek napisał ręką trzęsącą się od zimna

■Przeminęła pora mrozów i śniegów, a nadeszła wiosna.

Ojciec wprowadził Henrysia do ogrodu, i przechadzali się między kląby hiacyntów, tulipanów, liłij i narcyzów. Chłopak nie-posiadał się z radości, wąchał je i dziwił się blaskowi kolorów.

— Są to wiosenne kwiaty—rzeki ojciec —piękne ale krótko trwają.

—Co za szkoda! -— zawołał Henryś — czemu ta wiosna, taka zielona i kwiecista, nie trwa przez cały rok?

—Napiszesz mi to, co mówisz na tabliczce—rzekł ojciec.

I Ilenryś napisał życzenie o wiośnie.

Tymczasem wiosna ustąpiła miejsce latu.

Rodzice z Henrysiem wyjechali na wieś; po drodze widzieli złocące się łany pszenicy i żyta, które wietrzyk kołysał; widzieli łąki, na których kilkadziesiąt kosarzy ścinało trawę, ówdzie stada bydła i owiec chodziły po błoniach, a cale sady rumieniły się od wisien i trzęsień. Henryś używał na wi-

f-